بلکه نماد یک اقتصاد فروپاشیده است
این روزها در ایران، «تعطیلی» دیگر فقط معنای استراحت یا آرامش ندارد؛ بلکه نماد یک اقتصاد فلج و مدیریتی است که درمانده از حل بحرانها، سادهترین راه را انتخاب میکند: بستن درِ کشور.
هر روزی که به تقویم تعطیل اضافه میشود، باری تازه است بر دوش اقتصاد نیمهجان و مردم خستهای که سالهاست تاوان ناکارآمدیها را میپردازند.
پژمان موسوی(روزنامهنگار) یادداشتی نوشته که آیینه همین تلخیهاست:
«میدانستید هر روز تعطیلی، ۷ هزار میلیارد تومان به اقتصاد ایران ضربه میزند؟ احتمالا نه! میدانستید برای مسئولینِ نامحترمِ ما این قضیه کوچکترین اهمیتی ندارد؟ احتمالا بله!
نام تعطیلیهای ثابتِ مملکت را گذاشتهاند «مدیریت» که مثلا فکر کنیم دارند مدیریت میکنند! اما کیست که نداند این کارشان نه مدیریت انرژی یا ناترازی، که تسریِ ورشکستگیشان به شرکتها و بنگاهها و مجموعههای غیردولتی است تا در این ورشکستگی خودشان تنها نباشند.
