مجتبی زارعی، نماینده تهران در مجلس، در واکنش به سخنان استاندار مازندران که گفته بود «تا وقتی مردم گرسنهاند، به حجاب اعتقادی ندارم»، با ادبیاتی توهینآمیز نوشت: «غلط کردی که استاندار استانی شدی که ۱۴ هزار شهید دارد.»
او اضافه کرد: «اگر دربان استانداری بودم، نمیگذاشتم وارد ساختمان شوی.»
این واکنش، نمونه بارز اولویتهای معکوس در جمهوری اسلامی است؛ جایی که به جای پاسخ به بحران معیشت، نمایندگان مجلس حاضرند برای چند تار مو، مقامات را به باد توهین بگیرند، اما درباره گرسنگی مردم، تورم و فساد ساختاری حتی یک کلمه نمیگویند.
از نظر افکار عمومی، جدال زارعی و استاندار نه بر سر آزادی یا حقوق زنان، بلکه بر سر کنترل بدن و ذهن مردم است؛ نزاعی که یک سوی آن با نان مردم کاری ندارد و سوی دیگر، حتی اگر گاهی حرفی متفاوت بزند، در نهایت به چارچوب همان نظام وفادار میماند.
