تصمیم اخیر وزارت کشور برای تغییر ساعات کاری به ۶ صبح تا ۱۳ و تعطیلی پنجشنبهها از بازه زمانی بیستم اردیبهشت ۱۴۰۴ تا پایان شهریور سال جاری در سراسر ایران، نه نشانهای از مدیریت هوشمندانه، بلکه اقدامی برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی عمیق جمهوری اسلامی در تأمین برق و اداره مملکت است. در حالی که گرمای تابستان بار دیگر شبکه فرسوده برق را به زانو درآورده، این تغییر ساعات کاری، به جای حل ریشهای بحران انرژی، تنها فشار را بر دوش مردم و اقتصاد نحیف کشور میافزاید.
سالهاست که قطعیهای مکرر برق، زندگی روزمره شهروندان، کسبوکارها و حتی بیمارستانها را مختل کرده است. اما به جای سرمایهگذاری در زیرساختها، بهروزرسانی نیروگاهها و حرکت به سمت انرژیهای تجدیدپذیر، نظام حاکم همچنان به سیاستهای منسوخ و تصمیمات لحظهای پناه میبرد.
این در حالی است که منابع عظیم نفت و گاز ایران، به دلیل سوءمدیریت و فساد گسترده، نه تنها به بهبود زیرساختها منجر نشده، بلکه به هدررفت ثروت ملی انجامیده است
