محمدحسین روانبخش
به نظر می‌رسد . دولت‌های قبل هم اگرچه فعال‌مایشاء نبودند اما بهرحال نقش‌آفرینی‌هایی داشته‌اند؛ برخی کمتر و برخی بیشتر. دولت‌هایی می‌خواستند مسئولیت خود را بیشتر از آنچه در واقعیت هست، نشان دهند و دولتی برعکس، می‌خواست که کمتر نشان دهد؛ و عجیب آن‌که عمرش هم کمتر از بقیه بود. دولت پزشکیان در این بین، به دلیل شرایط واقعا حساس، مسئولیت کمتری دارد و در بازی نقش خاصی ندارد؛ و به دلیل ویژگی‌های خود پزشکیان، تمایلی هم ندارد که نقش خود را بیشتر جلوه دهد. (خواستم بنویسم بیشتر یا کمتر جلوه دهد؛ دیدم کمتر از این که نمی‌شود!) مهمترین مساله که همان نامه‌ی ترامپ است ربطی به دولت ندارد و خود پزشکیان هم به آن معترف است. البته که چنین امری نه عجیب است و نه غریب. چارچوب نظام هم جز این نبوده و نیست. نقل است زمانی که بنا بود آتش‌بس پایان پذیرد، هاشمی پیش رهبری رفته بود و گفته بود که بگویید من به طور خودسرانه آتش‌بس را پذیرفته‌ام و بعد هم اعدامم کنید! نمی‌دانم این روایت تا چه اندازه درست است، اما دولت روحانی صورت خفیف‌تری از این جریان را عهده‌دار بود ولی امروز دیگر هیچ گونه سیاست‌ورزی از این دست امکان‌پذیر نیست. شاید صورت نگرفتن توافق در دوره‌ی رئیسی هم برای این بود که کسی حاضر نبود حتی یک‌درصد چنین مسئولیتی را بپذیرد، و همین مذاکره و توافق را آن‌قدر دور برد که امروز شرایطی متفاوت وجود دارد و تصمیم سخت‌تر از همیشه است. دولت هم دیگر نه نقش‌آفرین است و نه می‌تواند باشد و نه اصلا کسی چنین انتظاری را از او دارد؛ روزگار خیلی عوض شده است.
