جناب آیت‌الله خامنه‌ای،
با احترام به جایگاه رهبری شما و مردم ایران، این نامه را با هدف گشودن افق‌های جدید در روابطمان می‌نویسم، فراتر از سال‌ها درگیری، سوءتفاهم و رویارویی‌های غیرضروری که در دهه‌های گذشته شاهد آن بوده‌ایم. زمان آن فرا رسیده است که دشمنی‌ها را کنار بگذاریم و صفحه‌ای تازه از همکاری و احترام متقابل بگشاییم. امروز نیز فرصتی تاریخی پیش روی ماست.
ایالات متحده آمریکا تحت رهبری من آماده است گامی بزرگ در جهت صلح و کاهش تنش بردارد. ما می‌توانیم با همکاری یکدیگر تحریم‌ها را برطرف کنیم، اقتصاد ایران را توانمند سازیم و درهای همکاری میان دو کشورمان را بگشاییم، نه‌تنها به نفع ملت‌هایمان، بلکه در جهت ثبات و صلح در خاورمیانه و سراسر جهان.
اما به شما هشدار می‌دهم، اگر این دست یاری را رد کنید و اگر نظام ایران مسیر تشدید تنش، حمایت مستمر از سازمان‌های تروریستی و ماجراجویی‌های نظامی را انتخاب کند، پاسخ ما قاطع و سریع خواهد بود. ما در برابر تهدیدهای نظام شما علیه مردم خود یا متحدانمان بی‌تفاوت نخواهیم ماند.
صلح نشانه ضعف نیست، بلکه انتخاب قدرتمندان است. ملت ایران ، ملتی بزرگ است که شایسته آینده‌ای بهتر، به‌دور از انزوا، فقر و رنج است.
اگر برای مذاکره آماده‌اید، ما نیز آماده‌ایم. اما اگر به نادیده گرفتن خواسته‌های جهانی ادامه دهید، تاریخ ثبت خواهد کرد که شما فرصت بزرگی را از دست داده‌اید
