✍️سیدهاشم فیروزی
دیری نخواهد پایید که همچون ندامت شروع جنگ با اسرائیل در ۷ اکتبر و یا عدم پذیرش قطعنامه ۱۷۰۱ در لبنان، نشانگان تلخ و زهرآگین این اقدام نیز آشکار خواهد شد! این صحنه بقدری روشن است که هرچقدر هم بخواهند مانع دیدار و شناخت شوند باز نور ماحصل انفجار بمب‌های عظیم چشم‌ها را ولو از پشت پلک روشن می‌کند. من از این همه اصرار برای فرو رفتن به باتلاق جنگ متحیرم!
لیکن من هم با گزاره ذیل موافقم:
«معادلات منطقه بعد از پاسخ نظامی جدید ایران به اسرائیل تغییر خواهد کرد» در آن‌روز آیا کسی پاسخگوی حجم مصیبت و ویرانی حاصل شده همچون لبنان و غزه در ایران خواهد بود؟
ذی‌نفعان جهانی حسب عقلانیت ابزاری (انتفاعی) تمام تلاش خود را برای عدم وقوع درگیری بزرگ در خاورمیانه با محوریت ایران بخرج دادند، از اینجای کار به بعد همه چیز در اختیار تصمیم‌گیران در کشور است!
صلح یا جنگ؟ حسب بی‌اختیاری ملی و ناشنوایی حاکمیتی دیگر هیچ‌چیز برای هیچ‌کس مهم نیست، تنها مسئله موجود: «مسئولیت پذیریست».
مسئولیت آنچه حاصل شد را بپذیرید.
