حکومت ایران در تلاش برای اجرای سیاست افزایش جمعیت، قانون موسوم به حمایت از خانواده و جوانی جمعیت را در مهر ماه ۱۴۰۱ تصویب کرد. طبق ماده ۵۳ این قانون، غربالگری اجباری زنان باردار که به وسیله آن می‌توان از تولد کودکان مبتلا به نقص‌های ژنتیکی مانند سندروم داون و اختلالات کروموزومی جلوگیری کرد، ممنوع شد.
سیاست‌‌های پلیسی و قضایی جمهوری‌اسلامی برای افزایش فرزندآوری، منجر به افزایش تولد نوزادان معلول و دارای نقص‌های شدید کروموزومی شده که تعداد بالایی از آن‌ها تنها چند سال زنده می‌مانند و هزینه عاطفی و مالی سنگینی بر دوش خانواده می‌گذارند. این شرایط همچنان ادامه دارد و حکومت در حال لاپوشانی و انکار این جنایت وسیع است.
