✍️سیدمحسن امامیفر
رائفیپور از چهرههای اصلی جریان تندرو، انتقادات بسیار تندی نسبت به اکثریت جامعه که با مشارکت یا عدم مشارکت خود موجب ریاستجمهوری پزشکیان شدند، مطرح کرده است و گفته مجسمه مردم را جهت عبرت تاریخ بابد بسازند.
اولا مردم اتفاقاً بسیار هوشیارانه و معنادار کنشهای خود را انتخاب میکنند، چه در شکل سلبی و چه در شکل ایجابی. حامل پیام است و نشان از درک عمیق وضعیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کشور دارد. به ویژه اکثریتی که مشارکت نداشتند.
کنشهای سلبی، مانند عدم مشارکت در انتخابات، به معنای نارضایتی عمیق از وضعیت موجود و اعلام مخالفت صریح با سیاستها و عملکردها است. این نوع کنش، نشانهای از بیداری سیاسی و آگاهی جمعی است که نشان میدهد مردم نه به دنبال براندازی، که در پی تغییرات اساسی و جدی هستند و به راحتی تحت تاثیر پروپاگاندای جریانهای سیاسی قرار نمیگیرند.
کنشهای ایجابی، مانند حمایت از افرادی چون دکتر پزشکیان، نشاندهنده امید مشارکتجویان به اصلاح و بهبود وضعیت موجود دارد. البته این امید واهی باشد یا خیر، نیاز به گذشت زمان دارد اما مشارکتجویان نشان دادهاند که حاضرند بارها و بارها مسیر آزمودهشده را بیازمایند. به هر تقدیر مخالف سیاستهای اجرایی دولت رئیسی بودند و به امید اصلاح توسط پزشکیان و اصلاحطلبان رای دادند.
در کل، این گونه کنشها، حامل پیام روشن به نظام سیاسی است.
ثانیا، در پاسخ به رائفیپور باید گفت خوابزدگی سیاسی و عدم درک واقعیتهای جامعه، از جمله ویژگیهای جریان متبوع او میباشد. به جای درک و تحلیل واقعیات و مشکلات مردم و بحرانهای کشور و به جای شنیدن صدای مردم، به سرزنش و تخریب ملت میپردازند. این نشان میدهد که آنها نه تنها به مفهوم “ملت” اعتقادی ندارند، بلکه به جای درک و احترام به اراده عمومی، همچنان به دنبال حفظ وضعیت موجود و تقویت سیاستهای انحصاری خود هستند.
افراد و جریانهایی که امروز در مقابل ملت صفآرایی میکنند و به جای پاسخگویی به نیازها و مطالبات مردم، آنها را سرزنش میکنند، باید بدانند که تاریخ از آنها به عنوان عبرتی برای نسلهای آینده یاد خواهد کرد. عبرتی برای آنهایی که به جای خدمت به مردم و احترام به اراده جمعی، به دنبال انحصار قدرت و نادیده گرفتن خواستههای مردم و توسعه کشور هستند.