مطابق آنچه ماه هاست مشاهده می کنم، صید صیادان بومی همه اش شده تیلاپیا. با هر صیاد بومی که صحبت میکنیم همه نالان هستند از این ماهی ارزان قیمت که جای ماهیان مهم و بومی منطقه را نه تنها تنگ کرده، بلکه گرفته.
بر اساس مشاهدات بیش از ۸۰ درصد وزنی و از نظر فراوانی بیش از نود و پنج درصد از ماهی های صید شده ماهی نه چندان جدیدالورودی است که در یک دهه اخیر تعمدی وارد آب‌های خوزستان شده و چشم مردم بومی دیگه به آن عادت کرده و به نام شانک ، چینی یا همان تیلاپیا معرف حضور همگان هست.
آن همه گونه بومی میان رودان و تنوع زیستی کجاست؟
در سالهای اخیر شیلات به بهانه ماهی‌دار کردن رودخانه‌ها و تالاب‌ها اقدام به وارد کردن چند گونه مهاجم نمود. اما چه چیز را از دست دادیم؟ بله تنوع زیستی ماهیان مناطقی نظیر کارون، کرخه و دز نابود شده و بجایش یک مزرعه بزرگ داریم از تیلاپیا. شیلات چکار می‌کند؟ چرا محیط زیست این سازمان‌ها را رها کرده تا سرمایه‌های زیستی سرزمین را اینچنین به نابودی بکشانند.
