وال استریت ژورنال در گزارشی درباره نقش جمهوری اسلامی در جنگ‌افروزی در منطقه نوشت: رژیم ایران ممکن است در غزه اشتباه محاسباتی کرده باشد. تهران منافعی در جدا کردن اسراییل از کشورهای عربی داشت، اما تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است.
این روزنامه نوشت: اکثر اخبار و تفسیرها، جنگ غزه را درگیری بین اسراییلی‌ها و اعراب توصیف می‌کنند. این یک بعد است، اما از منظر سیاست قدرت های جهانی، مهمترین بعد نیست. آنچه واقعاً در خاورمیانه اهمیت دارد، نبرد اسراییل و کشورهای عربی تحت حمایت آمریکا با رژیم ایران است که از سوی روسیه و چین حمایت می‌شود.
در مورد جنگ غزه چیزهای زیادی وجود دارد که ما هنوز نمی‌دانیم: چقدر طول خواهد کشید، تعداد کشته‌ها چقدر خواهد بود، چه تعداد گروگان را می‌توان نجات داد یا بازگرداند، و این‌که اسراییل تا چه اندازه در هدف اعلام شده خود برای نابودی حماس موفق خواهد بود. اما تا اینجای کار، از منظر جهانی، مهمترین واقعیت این است که رژیم ایران آنچه را که از جنگ می‌خواست به دست نیاورده است.
هدف رژیم ایران از تسلیح، آموزش و تشویق حماس تنها ایجاد دردسر برای اسراییل نبود. هدف واقعی، برهم زدن تعمیق تدریجی روابط استراتژیک بین اسراییل و مهمترین همسایگان عرب آن بود. رژیم ایران با این رویداد می‌خواست به همه یادآوری کند که دست‌نشانده‌هایش چقدر قدرتمند شده‌اند.
تهران امیدوار بود که این اقدام بین اعراب و اسراییلی‌ها شکاف ایجاد کند، زیرا حاکمان عرب با کنار گذاشتن هرگونه برنامه برای همکاری نزدیک با اسراییل به‌دنبال آرام کردن افکار عمومی خشمگین خود بودند.
تاکنون این طرح شکست‌خورده است. بحرین، امارات متحده عربی، عربستان و مصر همگی اعلام کرده‌اند که قصد دارند پس از پایان طوفان، به همکاری با اسرائیل برای خاورمیانه امن‌تر و باثبات‌تر ادامه دهند. علاوه بر این اعراب متعهد به احیای حکومت فلسطینی شده‌اند که می‌تواند دست‌نشاندگان رژیم ایران را از کرانه باختری و غزه حذف کند.
