کارل پوپر، به حکومتها پیشنهاد می‌کند که با انجام اصلاحات به هنگام و پذیرش رای و نظر مردم و دخیل کردن آن در امـر حکومت‌داری، جـلوی وقوع انقلابها و طغیان‌های بنیان کن را بگیرند!
به گفته او “انقلابها برنامه‌ريزی نمی‌‌شوند؛ بلكه به خاطر رفتار ناصواب حكومتها، اتفاق می‌افتند. پس بنابر این، به خاطر انقلاب و خشونت، بايد به جای مـردم، حاكمان را مورد سرزنش قرار داد”.
توصیه اسـاسی‌تر پوپر به همـه سياستمداران، ایدئولوژیها و نظامهای سیاسی این بود که به جای وعده‌های بزرگ و غیر قابل تحقق، کاری کنید که حداقل قدری از رنج و درد مردم کم شود.
به گفته او: “در سیاست و طبابت، هرکس وعده زیادبدهد، شارلاتان است و آندسته از ایدئولوژی‌های آرمانگرایی که وعده ایجاد بهشت می‌‌دهند، عاقبت راه به جهنم می‌‌برند؛ چراکه که آرمانها به مرور زمان تغییر می‌کنند و دست آخر، جز رنج اضافی، چیزی برای مردم باقی نمی‌ماند!”
