✍️ محمدحسین روانبخش
برادرگرانقدر ولادیمیر پوتین بعد از ساقط کردن هواپیمای «پریگوژین» به دیدار خانواده او رفت و آنها را دلداری داد. از شاگرد دبستان رفیق «ژوزف استالین» توقعی جز این نمیرود و البته در آیندهی نزدیک، وقتی عدهای را به جرم کشتن پریگوژین دستگیر و اعدام کرد و به این بهانه، از شر آنها هم راحت شد، معلوم خواهد شد که درسش را چقدر خوب آموخته است!
حکایت، حکایتی قدیمی است. استالین از این آموزهها زیاد دارد و رفتار او با «ماکسیم گورکی» نویسندهی بزرگ شوروی از این دست است.
گورکی هجدهم ژوئن ۱۹۳۶ مرد. پزشکان علت مرگ را ذاتالریه و سکته قلبی اعلام کردند. در تشییع، استالین با بازوبند سیاه پیشاپیش عزاداران حرکت می کرد. بیستماه بعد پزشکان، منشی و حتی جاسوس حزب در منزل گورکی، متهم به کشتن او شدند و همگی به جنایت خود اعتراف کردند؛ همگی اعدام شدند بجز یک پزشک که به ۲۵ سال حبس محکوم شد. دوازده سال بعد پزشک زندانی این جرات را پیدا کرد که به همبند خود بگوید که استالین، خودش گورکی را کشت و ما پزشکان سکوت کردیم. ۲۷ سال بعد، سال ۱۹۶۳ ، ده سال بعد از مرگ استالین، همسر گورکی هم جرات کرد واقعیت را بگوید: استالین با شیرینی مسموم گورکی را کشت. (برگرفته از کتاب «یکی درباره دیگری»/ کریگ براون – ترجمه حسن کامشاد )
برادر پوتین میخواهد راه رفیق استالین را برود؛ فقط افسوس که دنیای امروز رسانههایی دارد که این کار را غیرممکن میکند. پوتین هم مثل خیلیهای دیگر روز و شب فضای مجازی را نفرین میکند!
قاتل های پست .. در درگاه خدای متعال هیچ راه فراری ندارند ؟؟؟