«ژینا! گاهی تصور میکنم اگر میدونستی نیکا بدون اینکه ذرهای شک به دلش راه بده و بترسه به خیابون اومد و با تمام توانش صدای تو شد و برای بیداری و رهایی از استبدادی که زندگی هر ایرانی رو به کابوس تبدیل کرده جنگید چه حسی پیدا میکردی، و لبخند زدنت رو تصور میکنم»
