تله بدهی و قراردادهای بلند مدت با چین؛ وامهای چین، فقیرترین اقتصادهای جهان را به مرز فروپاشی رسانده است!
به نقل از آسوشیتدپرس: کشورهایی که بیشترین میزان وابستگی و بدهی به چین دارند از جمله پاکستان، کنیا، زامبیا، لائوس و مغولستان برای تسویه بدهیهایشان باید معادل درآمد مالیاتی خود را که برای باز نگه داشتن مدارس، تامین برق و پرداخت هزینه غذا و سوخت صرف میکنند، به چین بپردازند. مضافا این که ذخایر ارزی خارجی این کشورها صرف پرداخت سود این وامها میشود و میتوان پیشبینی کرد که موجودی برخی از این کشورها چند ماه دیگر به پایان برسد.
◾️در بررسی آسوشیتدپرس مشخص شده است که برخی از کشورها بیش از پنجاه درصد از وامهای خارجی خود را از چین گرفتهاند و بیشتر این کشورها باید بیش از یک سوم درآمد دولتی خود را به پرداخت بدهی خارجی اختصاص دهند.
◾️به عنوان مثال، دو کشور زامبیا و سریلانکا، همین حالا هم در پرداخت بدهیهای خود مشمول پرداخت جریمه دیرکرد شدهاند و در پرداخت سود وامهای تأمین مالی ساخت بنادر، معادن و نیروگاهها ناتوان هستند.
◾️یا این که در پاکستان، میلیونها کارگر نساجی اخراج شدهاند، چراکه این کشور بدهی خارجی زیادی دارد و نمیتواند برق این صنایع را تامین کند. در کنیا، دولت حقوق هزاران کارمند خود را برای بازپرداخت وامهای خارجی عقب انداخته است.
◾️از زمانی که سریلانکا یک سال پیش در بازپرداخت به موقع وام خود ناتوان است، نیم میلیون شغل صنعتی از بین رفته است، تورم به پنجاه درصد رسیده است و بیش از نیمی از جمعیت در بسیاری از مناطق این کشور در فقر فرو رفتهاند.
◾️در ظاهر این وامها موجب تقویت اقتصاد زامبیا شده است، اما بازپرداخت سود وامهای خارجی به قدری بالا است که چیزی برای دولت باقی نمانده و دولت را مجبور به کاهش هزینههای مراقبتهای بهداشتی، خدمات اجتماعی و یارانههای کشاورزان برای بذر و کود کرد.
◾️زامبیا با اندک شدن میزان ذخایر ارزی باقیمانده خود، از نوامبر 2020 در بازپرداخت بهره وامها باز مانده است و از آن زمان از استقراضهای آتی از چین محروم شده و وارد چرخه معیوب کاهش هزینهها و عمیقتر شدن فقر در کشور شده است.
◾️از آن زمان تورم در زامبیا پنجاه درصد افزایش یافته است، بیکاری به بالاترین حد خود در هفده سال گذشته رسیده است و واحد پول این کشور، تنها در هفت ماه 30 درصد از ارزش خود را از دست داده است. برآورد سازمان ملل این است که در سال جاری میلادی میزان عدم دریافت غذای کافی زامبیاییها تقریباً سه برابر شده و به 3.5 میلیون نفر رسیده است.
◾️در مطالعهای که آسوشیتدپرس انجام داده است، ذخایر نقدی ارز خارجی در ده کشور وامگیرنده از چین کاهش یافته است و این میزان در عرض یک سال گذشته به طور متوسط 25 درصد کاهش داشته است. این کاهش در پاکستان و جمهوری کنگو بیش از پنجاه درصد سقوط کرده است. اگر کمک مالی به این کشورها نرسد، تنها چند ماه دیگر میزان ذخایر ارزی این کشورها برای پرداخت محصولاتی وارداتی خوراکی، سوخت و سایر واردات ضروری تمام خواهد شد؛ چه بسا که مغولستان هشت ماه و پاکستان و اتیوپی حدود دو ماه دیگر فرصت دارند.
◾️برخی از کشورهای فقیر هماکنون در نوعی بلاتکلیفی قرار گرفتهاند: چین اصلا حاضر نیست تسلیم ضرر شود، و صندوق بینالمللی پول هم از آن جا که میداند اگر وامهای کم بهره به این کشورها بدهد صرف بازپرداخت سود بدهی خواهد شد، از پرداخت وام به کشورهای فقیر خودداری میکند.