اوقاف را تقسیم می‌کنند، تقلب و فساد را توجیه می‌کنند، همزمان، به نام کسی جشن می‌گیرند که در برابر سهم‌خواهی برادر نابینایش از خزانه، آتش را به دست او نزدیک کرد و بر فرض گرفتن یک زیور از طرف دخترش خشم گرفت. این حد تناقض قابل تصور نیست. پوستین واونه‌ای که امام گفت همین است.
