«جناب آقای سردار رادان فرمانده نیروی انتظامی ایران بزرگ، مطلع شدم جنابعالی از کمک دوربینهای هوشمند برای مبارزه با بی حجابی خبر دادین؛ بنده پدر داغدیده تک پسرم ابوالفضل آدینه زاده، خوشحال میشم دستور بدین همان دوربینهای لباس همکارانتان و دوربینهای زیرگذر قطار شهری پارک ملت مشهد را بازبینی کنن تا بعد از ۶ ماه قاتل فرزندم را به ما معرفی کنن و بالاخره ماهم به عنوان یک شهروند عادی از یک گوشه توان و اقتدار شما بهره ببریم… حقیقتا اقتدار و امنیت حکومت اسلامی على‌وار نتونست جون بچه دست خالی منو کف خیابون حفظ کنه؛ اگر حالا بعد مرگش، نتونه عدالت رو برقرار و قاتل رو معرفی کنه ناامید میشیم چرا که خواسته زیادی نداریم و حالا که امنیتتون جون پسرمو حفظ نکرده حداقل عدالتتون نزاره خونش پایمال بشه!… خلاصه نزارین کامل ازتون مایوس بشیم و فقط مثل اون شش ماه گذشته نفرمایین که در اون برهه زمانی همه دوربینها خراب و خاموش بوده!»
