اینجا تهران و ریاض و قاهره نیست! لندن است و فرد حاضر در تصویر صادقخان شهردار مسلمان «پاکستانیتبار» آن است.
امسال برای نخستین بار به پیشنهاد جوامع مسلمان، شهرداری به مناسبت آغاز رمضان، شهر را با سی هزار چراغ تزئین کرد. درست مانند کاری که برای کریسمس انجام میدهد.
“مسلمان شدن” مرکز لندن در ماه رمضان، تازەترین تجلی سیاست چند فرهنگگرایی در بریتانیاست.
این امر نمودی از بیطرفی دولت در برابر ادیان و مذاهب و رها شدن مقولەی هویت سیاسی از قید مذهب، قوم و خاک و خون است. لندن 1300000 نفر مسلمان دارد. تمام این افراد بخاطر نان به این “دارالکفر” کوچ نکردەاند.
شمار بیشتری بخاطر کمبود رواداری در کشورهایشان به آنجا رفتهاند، از جمله مسلمانان متعصب و حتی امامان جمعه و جماعت آوارەای که در لیبرال دمکراسی، مجال بهتری برای دینورزی مییابند.
آزادی عقیده، دستاورد بی بدیل لیبرال دمکراسیهای چند فرهنگ گراست. جدایی دین و قومیت از دولت به معنای تبعید نهایی آنها به حوزەی خصوصی نیست. بلکه بیطرفی دولت امکان پروردن آنها در حوزەی عمومی و فضاهای مدنی را فراهم میسازد.