🔹 در سال 1941، استفان تسوایگ در کتاب شگفت‌انگیز خاطرات خود، «دنیای دیروز» ، فضای خوش‌بینانه اروپا را قبل از سال 1914 و جنگ جهانی اول بازگو می کند. شگفتی های فناوری مانند کشتی‌هوایی همگان را سرشار از امید به آینده‌ای بدون مرز کرده‌بود.
🔹 او با تاسف می‌نویسد: «حتی وقتی صدای شلیک گلوله‌ها از بالکان به گوش می‌رسید، ما تنها کمی احساس نا‌آسودگی کردیم.» امّا در واقع سرخی‌ای که او و هم‌عصرانش در افق دیدند و خیال کردند که طلوع آفتاب است «قرمزی آتشی بود که قرار بود جهان در آن بسوزد».
🔹 ما در خطر تکرار همان اشتباه هستیم. فرید زکریا، نویسنده کتابی درخشان «آینده آزادی: دموکراسی غیرلیبرال در داخل و خارج» در سال 2003 می‌گوید: «صحبت درباره ضعف‌های دموکراسی بس است. بیایید در مورد نقاط قوت آن صحبت کنیم.» مایکل آبراموویتز، رئیس خانه آزادی نیز می‌گوید: «زمان و تاریخ در کنار دیکتاتورها نیستند.»
