میز نفت نوشت :
🔹وزارت نفت در حالی فروش نفت به یک پالایشگاه کوچک ونزوئلا را «پالایشگاه سرزمینی» می‌داند که محسن قمصری در گفت‌وگو با شانا، به‌صورت تلویحی منکر فعالیت فعلی وزارت نفت با عنوان پالایشگاه فرا سرزمینی می‌شود.
🔹مهم‌ترین ویژگی پالایشگاه فرا سرزمینی، صاحب شدن بخشی از سهام یک پالایشگاه خارجی و یا اجاره آن است که در موارد اخیری که وزارت نفت آن را پالایشگاه فرا سرزمینی می‌داند، چنین مهمی دیده نمی‌شود.
🔹با انتقاد بسیاری از کارشناسان نسبت به بازی جدید وزارت نفت، شانا به سراغ محسن قمصری مدیر اسبق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت رفته تا مثلاً نظرات او را دراین‌باره به سود خود منتشر کند.
🔹شانا تلاش بسیاری کرده تا قمصری را در موضع تأییدکننده خود قرار دارد ولی وی، همان نکاتی را متذکر شد که منتقدان بارها مطرح کرده‌اند. قمصری در تعریف این پالایشگاه‌ها گفته است: پالایشگاه فرا سرزمینی پالایشگاهی است که خارج از سرزمین اصلی قرار دارد و پدیده‌ای نو نیست. در اختیار گرفتن پالایشگاه فرا سرزمینی ابعاد و اشکال مختلفی می‌تواند داشته باشد. شما می‌توانید مثلاً کل پالایشگاه را اجاره کنید، بخرید یا از ظرفیت خالی آن‌ها استفاده کنید. برای نمونه عربستان عمدتاً سهامدار پالایشگاه‌ها است. در اختیار گرفتن یک پالایشگاه فرا سرزمینی ابعاد و اشکال مختلفی می‌تواند داشته باشد. شما می‌توانید برای نمونه کل پالایشگاه را اجاره کنید، بخرید یا از ظرفیت خالی آن‌ها استفاده کنید. برای نمونه عربستان بیشتر سهامدار پالایشگاه‌هاست، در بعضی از آن‌ها سهام جزئی دارد و در برخی هم سهام کلی.
🔹آن‌طور که قمصری گفته است، می‌توان به‌راحتی نتیجه گرفت مدلی که وزارت نفت برای همکاری با ونزوئلا برگزیده به‌هیچ‌عنوان شباهتی به پالایشگاه فرا سرزمینی ندارد و بیشتر تلاش بیهوده ای است برای نشان دادن کارآیی.
