به گزارش CNN فارسی ، روزنامه دیلی میل می نویسد، شو زوکانگ، معاون دبیرکل سابق سازمان ملل در امور اقتصادی و اجتماعی از مقامات چینی خواست موضع تهاجمی تری در قبال اقدامات ایالات متحده اتخاذ کنند.
به گفته این دیپلمات، پکن باید ابتدا سیاست عدم استفاده از سلاح های هسته ای را رها کرده و ائتلاف های جدیدی را که واشنگتن ایجاد می کند، رد کند. زوکانگ گفت، به طور خاص، ما در مورد اتحاد AUKUS بین ایالات متحده، استرالیا و بریتانیا صحبت می کنیم: این نشان دهنده افزایش حضور نظامی این کشورها در همسایگی چین است.
وی همچنین خاطرنشان کرد که سیاست کنونی پکن، از دهه ۱۹۶۰ تاکنون، به آن “اعتبار اخلاقی” داده است، اما دیگر با واقعیت مطابقت ندارد: حداقل تا زمانی که چین با ایالات متحده موافقت نکند که هیچ یک از طرفین ابتدا از سلاح هسته ای استفاده نخواهد کرد.
ده روز پیش، استرالیا با انگلستان و ایالات متحده بر سر همکاری جدید دفاعی و امنیتی AUKUS توافق کرد و خروج خود را از “قرارداد قرن” برای ساخت ۱۲ زیردریایی تهاجمی کلاس Barracuda با شرکت فرانسوی Naval Group به ارزش ۵۶ میلیارد یورو اعلام کرد.
پاریس این را خیانت تلقی کرد. وزیر امور خارجه فرانسه، ژان ایو لودریان، تصمیم کانبرا در شکستن این توافق نامه را «یک ضربه چاقو از پشت» خواند. نماینده رسمی وزارت خارجه چین ژائو لیجیان به نوبه خود خاطرنشان کرد که توافق بین ایالات متحده، بریتانیای کبیر و استرالیا صلح و ثبات در منطقه را تهدید می کند و همچنین باعث ایجاد مسابقه تسلیحاتی می شود.
ارتش چین روز دوشنبه اعلام کرد: یک ناو جنگی آمریکا را که به طور غیرقانونی وارد آبهای چین در نزدیکی جزایر پاراسل شده بود بیرون رانده است.
فرماندهی شاخه جنوبی ارتش آزادیبخش خلق چین روز دوشنبه در بیانیه ای آورده است: ناو “یو اس اس بنفلد” بدون هماهنگی و اجازه دولت چین وارد آب های پاراسل شد و به طور جدی حاکمیت چین را نقض و ثبات دریای جنوبی را تضعیف کرده و از ایالات متحده خواست فوراً دست از چنین اقدامات تحریک آمیزی بردارد.
بلینکن روز گذشته /یکشنبه/ نیز در بیانیه ای گفته بود آزادی دریاها یک منافع “پایدار” برای همه ملت ها است. امریکا تردد از تنگه تایوان را حق خود می داند.
دریای جنوبی چین دریایی حاشیه‌ای است که بخشی از اقیانوس آرام به شمار می‌آید و ناحیه‌ای در حدود ۳.۵ میلیون کیلومتر مربع از سنگاپور تا تنگه تایوان را دربر می‌گیرد این دریا پس از پنج اقیانوس جهان بزرگترین ناحیه دریایی جهان است. جزیره‌های واقع بر دریای جنوبی چین و همچنین خود دریا، مورد جدال کشورهای مختلف هستند به همین علت حتی نام‌های متفاوتی برای اشاره به این دریا به کار می‌رود که البته «دریای جنوبی چین» نام پذیرفته شده بین‌المللی، حداقل در انگلیسی و زبان‌های اروپایی است.
جمهوری خلق چین تقریبا بر کل دریا و کشورهای ویتنام، فیلیپین، مالزی، برونئی و تایوان هریک بر بخش‌هایی از آن ادعای مالکیت دارند، همچنین این کشورها بر سر جزایر غنی از نفت و گاز اسپراتلی و پارسل اختلاف دارند.
اما ایالات متحده این دریا را از آبهای بین‌المللی می‌داند و بر حق قانونی کشتی‌ها و زیر دریایی هایش در رفت و آمد در این دریا تاکید دارد و مخالف ساخت تاسیسات دریایی توسط چین در این آب راهه است موضوعی که همواره با واکنش منفی چین مواجه شده است. آمریکا در ماه های گذشته چندین رزمناو جنگی به این منطقه اعزام کرده که با واکنش تند پکن مواجه شد.
