به گزراش CNN فارسی ، در داخل هواپیما، با خیال راحت پشت ماسک، بسیاری از مسافران با هیجان از حضور دوباره در آسمان، از ناراحتی های قدیمی منع سفرشان با هواپیما یاد می کنند. غذای سرو شده در خطوط هوایی هرگز اینقدر مزه نداشته است.
و با این حال، چیزی طعم تلخی بر جای می گذارد. دنیا از آخرین باری که در حال کاوش در آن بودیم، متفات شده است، و یکی از تغییرات اصلی نگرانی ما نسبت به آسیب هایی است که از طریق فعالیت هایی مانند پرواز به آن وارد می کنیم.
هوانوردی ۲٫۸ درصد از گازهای گلخانه ای جهانی را تولید می کند و حتی قبل از مذاکرات اخیر آب و هوایی COP26، تبدیل به تیر برق برای جنبش “شرم پرواز” شده است.
پس از توافق اجلاس آب و هوا توسط ۲۰۰ کشور برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تا سال ۲۰۳۰، این صنعت خود را برای یک بحران آماده می کند زیرا بیشتر مردم نگران تأثیر سفرهای هوایی هستند.
بسیاری از خطوط هوایی قبلاً متعهد شده‌اند که سفرهایی خنثی ارائه کنند و سوخت‌های جایگزین را برای کاهش آلودگی کشف کنند. تحولات در هواپیماهای برقی، اگرچه هنوز یک امکان دور از دسترس برای پروازهای طولانی مدت است، اما امیدهایی را برای سفرهای هوایی سبز ایجاد کرده است.
انتشار خالص کربن صفر تا سال ۲۰۵۰
پس چقدر به پرواز بدون گناه و واقعاً کم تأثیر نزدیک هستیم؟
قطعاً این یک اولویت برای صنعت است. یاتا، انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی، در نشست سالانه خود در ماه اکتبر، قطعنامه ای را در حمایت از انتشار خالص کربن صفر تا سال ۲۰۵۰ امضا کرد.
پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۵۰ سالانه ۱۰ میلیارد نفر پرواز کنند، که با توجه به استانداردهای انتشار امروزی به این معنی است که صنعت هوانوردی باید با مجموع ۲۱٫۲ گیگاتن کربن طی سه دهه آینده مقابله کند.
یاتا معتقد است که این رقم چندان زیاد نخواهد بود زیرا برخی از انتشار گازهای گلخانه ای از طریق اتخاذ منابع انرژی پاک تر و طراحی بهتر هواپیما کاهش می یابد.
ویلی والش، رئیس سابق بریتیش ایرویز که اکنون مدیرکل یاتا است، در بیانیه‌ای گفت: «یک سناریوی بالقوه این است که ۶۵ درصد [کربن] از طریق سوخت‌های هوایی پایدار کاهش میابد».
ترجمه از سایت CNN
