پایان بد منتظر جنگ پوتین علیه اوکراین

به گزارش CNN فارسی، صبح امروز، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، فرمان آغاز عملیات نظامی در خاک اوکراین را صادر کرد و شهرهای بزرگ اوکراین زیر آتش موشک ها و حضور نظامیان روس قرار گرفته اند. هیئت تحریریه روزنامه نیویورک تایمز، با انتشار سرمقاله ای با عنوان «حمله نظامی پوتین به اوکراین واقعاً درباره چیست؛ هیچ توجیهی برای تهاجم گستاخانه وجود ندارد» به واکنش نسبت به این مسئله پرداخته است.

برگزاری دوره پیشرفته رهبری خطرناک و مخرب

پس از آن که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در سخنرانی خود وعده «غیر نظامی سازی» کشور همسایه را داد، انفجارهایی در شهرهای سراسر اوکراین در اوایل صبح پنجشنبه گزارش شد و به نظر می رسد که هر گونه امیدی برای حل مسالمت آمیز بحران تمام شده باشد. اوکراین روز چهارشنبه حالت فوق العاده ۳۰ روزه اعلام کرد، نیروهای نظامی ذخیره را فراخواند و به شهروندانش هشدار داد خاک روسیه را ترک کنند. اتحادیه اروپا اعلام کرد که برای رسیدگی به هجوم بزرگ پناهجویان در اثر یک جنگ خانمان برانداز آماده می شود. بازارهای مالی در حال آماده شدن برای آشفتگی هستند که جنگ زمینی و تحریم ها می تواند اقتصاد جهانی را در نوردد.

به دلیل همه این علت ها، ولادیمیر پوتین در حال برگزاری یک دوره کلاس کارشناسی ارشد رهبری خطرناک و مخرب است و این ماجرا اهمیت این مسئله را ضروری تر می کند که جو بایدن و سایر کشورها قاطعانه در کنار هم در برابر تهدیدها، ظاهرسازی ها و اطلاعات غلط بایستند و در رویارویی با پوتین کنار هم و پرانرژی باقی بمانند. او به وضوح بازی طولانی را آغاز کرده و غرب باید آماده ادامه دادن این بازی شود و به پوتین بفهماند  عواقب اقدامات غیرقابل قبول خود را خواهد پرداخت.

چه کسی حق کشورگشایی داده؟

دامنه جاه طلبی اعلام شده پوتین برای بسیاری از جهان نگران کننده و گیج کننده است. همانطور که بایدن پرسید به نظر پوتین چه کسی به او این حق را داده که قلمروی که متعلق به همسایگانش است را جزئی از کشور خود اعلام کند؟

همه اینها روشن می کند که هدف از حمله پوتین در درجه اول مربوط به ناتو یا مسئله امنیت نیست. همه چیز در مورد تصور بیگانه هراسانه، امپریالیستی و گمراه او است که اوکراین ذاتاً زائده روسیه است و استقلال آن حاصل یک اتفاق تاریخی و حاکمان غاصبش است. در این صورت دامنه به رسمیت شناختن استقلال کشورهای جدایی‌طلب در اوکراین نه تنها به مناطق تحت کنترل نیروهای طرفدار روسیه، بلکه به استان‌های دیگری نیز تسری پیدا خواهد کرد که به بخش بزرگی از خاک اوکراین -بندر مهم ماریوپل را هم شامل می‌شود- می‌رسد.

بزرگی نقشه شطرنج روسیه خیره کننده است. دیدگاه پوتین در مورد چگونگی ارتباط اوکراین با روسیه، نارضایتی او از تجاوز غرب به آنچه که او به عنوان حوزه نفوذ روسیه می‌داند، رویکرد او در مورد جایگاه روسیه در اروپا و جهان، هر چه که باشد، تهاجم غیرقانونی به یک کشور مستقل اروپایی، اعلان جنگ بدون دلیل در مقیاس وسیع، در قاره و در قرنی که تصور می‌شود دیگر امکان‌پذیر نیست، ناموجه است.

پوتین باید در نظر بگیرد که این برای مردمش چه معنایی دارد، مردمی که او روز به روز در مورد تهدیدات ادعایی و کوتاهی های اوکراین و غرب به آنها دروغ می گوید. برای ملتی که در طول قرن گذشته از جنگ و حکومت توتالیتر به طرز وحشتناکی آسیب دیده است، کیسه‌های جنازه دوباره به روسیه برمی‌گردد.

رویکرد جدید در مدیریت بحران در عصر رسانه‌های اجتماعی

بایدن، به نوبه خود، این بحران را با سختی، صبر، عزم و حزم مدیریت کرده و مرتباً آنچه را که اطلاعات آمریکا در مورد نقشه های پوتین می دانست، فاش کرد. این رویکردی جدید برای مدیریت بحران در عصر رسانه‌های اجتماعی بود و احتمالاً به سخت‌تر شدن تصمیم اروپایی‌ها در طول استقرار مبهم چند ماهه نیروهای روسیه در مرز اوکراین کمک کرد. پوتین باید ببیند که این چهره مصمم دموکراسی برتر و قدرتمندترین کشور جهان است.

آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، دیداری را که قرار بود هفته جاری با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه برگزار شود، لغو کرد. در نامه ای به لاوروف، بلینکن گفت که محدودیت های دیپلماتیک وجود دارد «اگر روسیه آماده برداشتن گام های قابل اثبات برای ارائه هر درجه ای از اعتماد به جامعه بین المللی باشد، آمریکا در مورد تنش زدایی و یافتن راه حل دیپلماتیک جدی است».

بایدن و متحدان آمریکا در ناتو به درستی اعلام کرده اند که جنگ با روسیه بر سر اوکراین غیرقابل تصور است. اوکراین که از نظر نظامی بسیار ضعیف تر از روسیه است، باید به تنهایی بار این حمله را متحمل شود، اگرچه همانطور که بایدن هشدار داد، تحریم‌ها علیه روسیه هزینه‌های اقتصادی گسترده‌ای برای اروپا و ایالات متحده خواهد داشت که با افزایش اجتناب‌ناپذیر هزینه انرژی شروع می‌شود.

اثرات دو جانبه تحریم ها

بایدن هنوز درب زرادخانه تحریم ها را به طور کامل باز نکرده است. تا زمانی که کوچکترین شانسی برای جلوگیری از یک تهاجم تمام عیار وجود دارد، او و متحدان و شرکای او چماق و هویج را حفظ خواهند کرد، هرچند تعداد کمی گزینه برای این مسئله باقی مانده است. این می تواند شامل اعلام جنایتکاران جنگی وابسته به پوتین باشد که در هر نقطه خارج از روسیه دستگیر می شوند و دسترسی تعداد محدودی بانک به سیستم مالی جهانی تاکنون مسدود شده است. شاید تجارت در طیف گسترده ای از فناوری های مورد نیاز صنعت روسیه هم تحریم شوند.

این تحریم‌ها به غرب، به‌ویژه آلمان آسیب می‌زند و روسیه ممکن است از طریق حملات سایبری یا ابزارهای دیگری که می‌تواند بازارهای جهانی انرژی را متزلزل کند، دست به تلافی‌جوی بزند. چنین هزینه‌هایی با خسارات ناشی از حمله روسیه سنجیده خواهد شد.

هیچ توجیهی برای تهاجم گستاخانه وجود ندارد

تحلیلگران و مورخان برای مدت طولانی بحث خواهند کرد که آیا نارضایتی های پوتین در واقعیت پایه هایی دارد یا خیر، آیا ایالات متحده و متحدانش در گسترش ناتو بیش از حد سرسخت بودند یا خیر، آیا دغدغه های روسیه در این باور که امنیتش به خطر افتاده است، موجه است یا خیر. همچنین در مورد اینکه آیا بایدن و دیگر رهبران غربی می توانستند برای آرام کردن پوتین بیشتر تلاش کنند. این ها سؤالات داغی است که تا مد تها وجود خواهد داشت.

اما هیچ توجیهی برای تهاجم گستاخانه به همسایه ضعیف تر وجود ندارد. برای پاسخ دادن به سوال نگران کننده بایدن، هیچ کس و هیچ چیز به پوتین حق تصرف سرزمین یا تصمیم گیری در مورد سرنوشت کشورهای همسایه را نداده است. عواقب تجاوز او برای اوکراین وحشتناک و برای غرب دردناک خواهد بود و هزینه هنگفتی را برای روسیه در زمینه زندگی و توقف توسعه در پی خواهد داشت. برای همه اینها، مسئولیت کامل بر عهده پوتین است.