به گزارش CNN فارسی ، شکل این هواپیما به گونه ای طراحی شده است که با اجازه دادن به جریان بسیار نرم هوا بر روی سطح هواپیما، کشش را به شدت کاهش می دهد. این باعث می‌شود هواپیما انرژی کمتری مصرف کند، به این معنی که سوخت کمتری می‌سوزاند.
ویلیام اتو جونیور، مدیرعامل Otto Aviation می‌گوید: «این کار ما را چهار تا پنج برابر از سایر هواپیماهای توربوپراپ و هفت تا هشت برابر از هواپیماهای جت می‌دهد».
از نظر اعداد، این به معنای هزینه های عملیاتی است که هزینه های هواپیماهای تجاری با اندازه ی مشابه را کاهش می دهد. طبق گفته Otto Aviation، پرواز با هواپیمای گبوبه مانند سلرا ۳۲۸ دلار در ساعت در مقایسه با ۲۱۰۰ دلار هزینه دارد، با مصرف سوخت ۱۸ تا ۲۵ مایل در هر گالن – شبیه به یک SUV بزرگ – در مقایسه با دو تا سه مایل در هر گالن است
همه اینها با فضای کافی برای شش مسافر، سرعت ۴۶۰ مایل در ساعت و برد ۴۵۰۰ مایل، قابل مقایسه با یک هواپیمای مسافربری است .
سلرا ۵۰۰L، که در حال حاضر یک نمونه اولیه است، زاییده فکر ویلیام اتو پدر، کهنه کار هوافضا است که کارش از برنامه موشکی Minuteman آمریکا تا بمب افکن B-1 را در بر می گیرد. این پروژه به عنوان یک آزمایش فکری آغاز شد: آیا می توان یک هواپیمای تجاری طراحی کرد که به طور چشمگیری ارزان تر از گزینه های فعلی باشد؟
برای الهام گرفتن، اتو به مطالعاتی که در مورد اژدرها انجام داده بود، نگاه کرد، زمانی که سعی داشت تعداد بیشتری از آنها را در یک زیردریایی جا دهد. برای انجام این کار، او موتورهایی را که آنها را به حرکت در می آورد، بسیار کوچکتر کرد، با دادن شکل کارآمدتر به اژدرها که به نیروی کمتری نیاز داشت.
این شکل توسط مفهومی به نام “جریان آرام” دیکته شد.
جریان آرام زمانی اتفاق می‌افتد که یک سیال – مانند هوا – در لایه‌های موازی و بدون اختلال در جریان باشد. این برعکس تلاطم است که زمانی اتفاق می افتد که جریان مختلط یا بی نظم باشد.
ترجمه از سایت CNN
