به گزارش CNN فارسی به نقل از ديلي‌ميل، اين خبر به دنبال موفقيت “استقامت” در جمع‌آوري دومين نمونه سنگ از مريخ منتشر شد. اين دو سنگ ‘Montdenier’ و Montagnac نام گرفتند.
نمونه‌هاي جمع‌آوري شده داراي ترکيبات بازالتي هستند که به گفته‌ي دانشمندان ممکن است از گدازه‌هاي باستاني نشات گرفته باشند و اطلاعاتي درمورد زمان‌بندي تشکيل و از بين رفتن اين درياچه باستاني فراهم کنند.
ناسا مي‌داند که اين مکان زماني پر از آب بوده است. اگرچه مدت زمان حضور آب در اين منطقه مشخص نيست اما ميزان تغييراتي که دانشمندان در سنگي مريخي مشاهده کرده‌اند نشان مي‌دهد که اين مکان براي مدتي طولاني ميزبان آب زيرزميني بوده است.
“استقامت” در روزهاي ششم و هشتم ماه سپتامبر نمونه‌هايي از مريخ جمع‌آوري کرد و از آن زمان تا کنون محققان از فاصله‌ي ۲۳۹ ميليون مايلي درحال بررسي اين نمونه‌ها هستند.
“ميچ شولته” (Mitch Schulte)، دانشمند اين ماموريت در ناسا مي‌گويد: اين نمونه‌ها ارزش زيادي براي مطالعات آزمايشگاهي در زمين دارند. ممکن است روزي بتوانيم توالي و زمان‌بندي شرايط محيطي که اين سنگ‌ها نشان مي‌دهند را دريابيم. اين موضوع به يافتن پاسخي براي سوالات ما درمورد تاريخچه وجود آب مايع در مريخ کمک مي‌کند.
محققاني که در زمين هستند دريافتند که درون نمونه‌هاي جمع‌آوري شده نمک وجود دارد. اين نمک مي‌تواند در اثر جريان يافتن آب يا بخار شدن آن به وجود آمده باشد.
ناسا در بيانيه‌اي اعلام کرد: اين نمک‌هاي معدني ممکن است حباب‌هايي کوچک از آب باستاني مريخ در خود به دام انداخته باشند و اگر چنين حباب‌هايي وجود داشته باشند مي‌توانند مانند کپسول‌هاي ميکروسکوپي زمان عمل کنند و اطلاعاتي درمورد آب و هواي باستاني و سکونت پذيري مريخ فراهم کنند. نمک‌ها مي‌توانند به خوبي نشانه‌هايي از حيات باستاني را در خود حفظ کنند.
فرضيه دانشمندان اين است که اين آب زيرزميني از آبي که زماني در درياچه باستاني مريخ جاري بوده است نشات مي‌گيرد که ميان سنگ‌ها عبور کرده است.
اگرچه مشخص نيست که اين آب ده‌ها هزار يا ميليون‌ها سال قبل در مريخ جاري بوده است اما ناسا معتقد است که اين آب به مدت کافي براي تشکيل حيات ميکروسکوپي در مريخ جريان داشته است.
محل بعدي که “استقامت” از آن نمونه‌برداري خواهد کرد در فاصله ۶۵۶ فوتي (۲۰۰ متري) در در منطقه “South Síítah” قرار دارد.
سنگي که اخيرا مريخ‌نورد “استقامت” از آن نمونه‌برداري کرد يکي از جوان‌ترين سنگ‌هايي است که در دهانه‌ي جزرو يافت مي‌شود. در مقابل منطقه “South Síítah” قديمي‌تر است و زمان‌بندي بهتري از تشکيل بستر اين درياچه باستاني در اختيار دانشمندان قرار مي‌دهد.
“استقامت” ۴۳ لوله آزمايش تيتانيومي با خود به مريخ برده است و قرار است آن‌ها را طي ماموريت‌هاي خود پر کند. اين لوله‌ها در آينده با همکاري آژانس فضايي اروپا به زمين باز مي‌گردند.
در حال حاضر ناسا و آژانس فضايي اروپا قصد دارند دو فضاپيماي ديگر در سال ۲۰۲۶ به سمت مريخ بفرستند تا در سال ۲۰۲۸ به اين سياره برسد.
فضاپيماي اول با خود يک مريخ‌نورد کوچک به فضا مي‌برد. اين مريخ‌نورد نمونه‌هاي جمع‌آوري شده توسط “استقامت” را به يک موشک کوچک منتقل مي‌کند.
اين موشک به عنوان اولين موشک پرتاب شده از سطح مريخ به فضا پرتاب مي‌شود و محموله مورد نظر را در مدار مريخ قرار مي‌دهد. در نهايت فضاپيماي سوم خود را به نمونه رسانده و آن را دريافت مي‌کند و سپس به سمت زمين بازمي‌گردد. اين محموله در سال ۲۰۳۱ در يوتا فرود مي‌آيد.
