به گزارش CNN فارسی ، خودروسازان بسیار اصرار دارند که علاوه بر انحصار تولید، انحصار واردات خودرو هم به آنها داده شود. آن ها میگویند اگر قرار است قیمت دستوری خودرو های داخلی به اندازه ای افزایش پیدا نکند که ضرر های آنان را پوشش دهد در مقابل، مجلس اجازه واردات خودرو توسط خودِ خودروسازان را به آنها بدهد تا قسمتی از زیان های تولید با قیمت دستوری در داخل جبران شود.
در همین راستا، خودروسازان و قطعه سازان در پایان اردیبهشت ماه همین سال و حتی قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، در نامه ای به رئیس کمیسیون صنایع مجلس، خواستار آزادسازی قیمتگذاری خودروهای لوکس داخلی و آزاد شدن واردات خودرو شدند. اما ابعاد دقیقِ این موضوع چیست و آیا واگذاری واردات خودرو به خودروسازان کار درستی است?
به نظر می آید که بازار و صنعت خودروی ایران، موفق شده اند پیچ خطرناک سالهای ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹ را پشت سر بگذارند، پیچ خطرناکی که البته کلیت اقتصاد ایران را هم هدف گرفته بود. طی این مدت، افت شدید واردات قطعات، موجب شد که تولید خودرو در ایران، از اوج حدود ۱٫۶ میلیون دستگاه در اواسط دهه ۱۳۸۰، به حدود یک سوم کاهش پیدا کند.
در همین حال، افت ارزش پول ملی ایران به دلیل تحریمهایی که دولت ترامپ در آمریکا وضع کرده بود، موجب شد خودرو، دوباره و ناگهان به یک «دارایی سرمایهای» بدل شود و همین موضوع، تقاضا برای خرید خودرو در ایران در سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ را به شدت افزایش داد.
خودروسازان، دولت و مجلس به این نتیجه مشترک رسیدهاند که واردات خودرو دوباره کلید بخورد و خودِ خودروسازان به واردکننده خودروهای خارجی بدل شوند، اما نخست به شرط آنکه این خودروها صرفا برقی و هیبریدی باشند و دوم اینکه در صورتی این مجوز به آنها داده شود که خودروهای تولید داخل هم شاهد افزایش کیفیت باشند. این ظاهرا معامله بدی برای بازار خودروی ایران هم نخواهد بود.
همزمان، در حالی که خودروسازان مدعی بودند سرکوب قیمت توسط دولت در زمان بروز «شوک تورمی» موجب شده که آنها به ازای تولید هر یک دستگاه خودرو متضرر شوند، حجم بدهی انباشته خودروسازان هم به دستکم ۸۵ هزار میلیارد تومان رسید. در نتیجه، در حالی که خودروسازان دائما طرحهای پیشفروش خودرو را کلید میزدند و زیر بار تعهدات جدید میرفتند، شکاف میان عرضه و تقاضا هم در همین مدت به شکلی کمسابقه بزرگ شد.
خودروسازان ایرانی میخواهند برای پشت سر گذاشتن بحران مالیِ سالهای اخیر خود، انحصار واردات خودرو را در اختیار بگیرند.
حالا که دستکم از شدت این «شوک تورمی» کاسته شده و نشانههایی از کاهش تقاضا هم به چشم میخورد، صنعت خودروسازی ایران فرصت پیدا کرده که پیش از نابودیِ تمام و کمال به دلیل بحران بدهی، به سرعت استراتژی خود را تغییر دهد. این تغییر استراتژی اما به نظر میرسد که قرار است دوباره با از سرگیری واردات خودرو به ایران هم همراه شود.