لیز تراس چقدر شبیه مارگارت تاچر است؟

پروفسور جانسون می‌گوید: «مارگارت تاچر بینش سیاسی روشن و منسجمی داشت. او دارای قابلیت فکری و سیاسی بود که آن هنگام در خط‌مشی‌های روشنی جلوه می‌کرد؛ خط‌مشی‌هایی که ۳۰ تا ۴۰ سال آینده کشور را شکل داد.»

«لیز تراس ممکن است از همان موضع‌ عقیدتی برآمده باشد اما به نظر من، برای همگامی با چنین بینشی نه از ظرفیت فکری برخوردار است و نه برای تبدیل آن به هر گونه واقعیتی دارای استعداد سیاسی است. همچنین دلیل می‌آورم که به هیچ وجه از همان پشتیبانی سیاسی گسترده هم برخوردار نیست.»

حتی این کار که ادای سلف محافظه‌کار خود را در می‌آورد، به خودی خود اقدامی غیرتاچری است؛ زیرا نخست‌وزیر پیشین مدیون هیچ یک از گذشتگان حزب خود نبود.

پروفسور جانسون باز هم می‌گوید: «چه با کارهای که تاچر انجام داد یا نداد موافق باشیم یا نباشیم، او به سراغ مجموعه معضلات بسیار مشخصی رفته بود. تراس با مشکلاتی بسیار متفاوت و در بستری بسیار متفاوت سروکار دارد- چون ۴۰ سال گذشته است- با این حال همچنان از همان نوع راهکارها، به عقب برگرداندن کشور و مقررات‌زدایی حرف می‌زند. این رویکرد ریشه‌ای نیست.»

منتقدان می‌گوید او به لحاظ اقتصادی هم به گرد پای آن زنی نمی‌رسد که رونالد ریگان زمانی او را «بهترین مرد انگلستان» نامیده بود.

هواداران تراس می‌گویند خود بانوی آهنین هم اگر بود بر وعده‌های تراس مبنی بر کاهش مالیات‌ها صحه می‌گذاشت اما تاریخ شاید مخالف این حرف باشد.

همان طور که پل جانسون، مدیر موسسه مطالعات مالی، همین هفته قبل گفت، برنامه‌های تراس برای افزایش بدهی ملی به منظور کاستن از مالیات‌ها «با روش ناخوشایند تاچر که در سال ۱۹۸۱ برای مدیریت کسری بودجه و تورم تصمیم گرفت مالیات‌ها را افزایش دهد، میانه‌ چندانی ندارد».

این کارشناس اقتصاد می‌گوید در واقع چنین سیاستی «به وضوح یادآور روش تد هیت در سال ۱۹۷۳» است.

رابرت جنریک، نماینده محافظه‌کار مجلس، نیز نگرانی مشابهی را ابراز کرد و گفت: «دور افتادن و وعده‌های مالیاتی بی‌مبنا دادن، فقط با هدف برنده شدن در رقابت برای رهبری، ضد تاچرگرایی است.»

حتی در خط‌مشی خارجی هم که به نظر می‌رسد این دو زن هر دو جنگ‌طلب باشند، با همدیگر تفاوت‌هایی دارند.

تاچر به دلیل کمک به پایان یافتن جنگ سرد مشهور است و زمانی اعلام کرده بود که میخاییل گورباچف، رهبر اتحاد شوروی، «مردی است که می‌توان با او معامله کرد.» اما در مورد تراس برعکس است و گاهی به نظر می‌آید از مسیر او خارج می‌شود و به کشمکش کنونی بین اوکراین و روسیه دامن می‌زند. او در ماه فوریه، در پاسخ به این پرسش که آیا شهروندان بریتانیا باید داوطلبانه در این جنگ شرکت کنند، گفت که از چنین داوطلبانی «۱۰۰ درصد» حمایت می‌کند- حرفی که روسای ارتش به او گفتند آن را پس بگیرد؛ زیرا نگران بودند مبادا به برخورد مستقیم‌تر بین بریتانیا و روسیه منجر شود.