به گزارش CNN فارسی ، اما به تازگی، محققان موفق شده‌اند تا یکی از اولین شواهدی را که نشان از استفاده انسان از لباس دارد را در غاری در مراکش، پیدا کنند. (البته که هیچ لباسی مربوط به دوره پیش از تاریخ در این غار پیدا نشده است، بلکه تنها شواهد و ابزارهایی یافت شده است که حاکی از آن است که انسان‌ها به کمک آن ابزارها لباس تولید می‌کردند)
خز، چرم و دیگر مواد ارگانیک عموماً در طول زمان- آن هم بیش از صدهزارسال پیش- باقی نمی‌مانند. اما محققان در غاری در کشور مراکش، شصت‌ودو ابزار استخوانی را کشف کرده‌اند که انسان‌ها از آن‌ها برای تولید لباس استفاده می‌کردند. قدمت این دست‌سازه‌ها بین نودهزار تا صدوبیست‌هزارسال پیش است.
در این مطالعه که نتایج آن در ژورنال i Science منتشر شده است، به بررسی ابزارهای یافت شده در غار کانترابندیر(Contrebandiers Cave) در مراکش می‌پردازد. این ابزارهای استخوانی به عصر سنگ میانه(Middle stone age) مربوط می‌شوند و به اهداف گوناگونی مورد استفاده قرار می‌گرفتند که از آن جمله، کندن پوست حیوانات و استفاده از خز و چرم است.
امیلی هالت، از نویسندگان این پژوهش در موسسه ماکس پلانک در امور علوم تاریخ انسان می‌گوید که مطالعه استخوان‌های جانوری را ابتدا در سال ۲۰۱۲ آغاز کرد و به دنبال آن بود که رژیم غذایی انسان‌های اولیه را بازسازی کند و بررسی کند که آیا با تغییر فناوری ابزارهای سنگی، تغییری در شیوه تغذیه هم به وجود آمده است یا نه.
هالت می‌گوید:« انتظار پیدا کردن این [ابزارهای استخوانی] را نداشتم. من ابتدا در حال مطالعه این مجموعه بودم تا با بررسی استخوان‌های جانوری بتوانم رژیم غذایی انسان را بازسازی کنم.»
او اضافه می‌کند که وقتی در حال بررسی این استخوان‌های جانوری بود- حدود دوازده‌هزار استخوان- متوجه می‌شود که برخی از آن‌ها شکل متفاوتی دارند و به شکل حالت طبیعی خود نیستند. روی آن‌ها براق بود و شیارها یا خراش‌هایی بر روی‌شان دیده می‌شد.
برخلاف استخوان‌هایی که بعد از تغذیه از حیوانات دور انداخته می‌شدند، استخوان‌هایی که انسان‌ها به طور مداوم از آن استفاده می‌کردند، حالت صیقلی پیدا می‌کردند. حتی امروزه هم برخی از صنعتگران و شرکت‌هایی که چرم تولید می‌کنند از ابزارهایی از جنس استخوان و به شکلی تقریباً مشابه آنچه یافت شده است، استفاده می‌کنند.
استخوان‌های یافت شده از روباه، شغال و گربه وحشی نشان از علائم بریدگی‌هایی دارد که حاکی از کندن پوست آن‌ها برای استفاده از خز این جانداران است. اما علائم موجود بر روی استخوان‌های جانورانی چون گاو وحشی، نشان‌دهنده آن است که این جانوران، برای گوشت‌شان مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
هالت می‌گوید که:«من بیش از همه بابت علائم [موجود بر روی استخوان‌های] گوشت‌خواران هیجان دارم، چراکه چنین الگویی را قبلاً ندیده بودم و امیدوارم که باستان‌شناسانی که بر روی محوطه‌های قدیمی‌تر کار می‌کنند هم شروع به جست‌وجوی این الگوها کنند.»
