فیسبوک از افزودن یک قسمت جدید به سیستم کابل زیر آبی خود موسوم به “به گزارش ایسنا، ۲Africa” خبر داد که برای اولین بار در ماه مه ۲۰۲۰ با برنامه‌های اولیه برای گسترش ۳۷ هزار کیلومتری در کف اقیانوس اعلام شد.
طبق اعلام فیسبوک، این کابل که ۲۳ کشور آفریقا، خاورمیانه و اروپا را به هم متصل می‌کند، اکنون انتظار می‌رود با افزودن این قسمت جدید به ۴۵ هزار کیلومتر برسد که تا هند و پاکستان گسترش یابد.
پروژه “۲Africa” که با همکاری تعدادی از شرکت‌های مخابراتی جهانی توسعه یافته است، بخشی از هدف بزرگتر فیسبوک برای ایجاد “اکوسیستم اینترنتی باز و فراگیر” و “دسترسی به اینترنت سریعتر” است.
این کابل جدید ظرفیت و قابلیت اطمینان زیادی را برای مردم در قاره آفریقا به ارمغان می‌آورد، جایی که تقریباً یک چهارم از ۱.۳ میلیارد نفر آن به اینترنت متصل هستند. این کابل به گونه‌ای طراحی شده بود که برای ۱.۲ میلیارد نفر دسترسی اینترنت فراهم کند، اما این بخش جدید، خدمات رسانی را به ۳ میلیارد نفر یا حدود ۳۶ درصد از جمعیت جهان ممکن می‌کند.
مهندسان برای تحقق این امر این کابل را طوری طراحی کرده‌اند که امکان افزایش ۵۰ درصدی عمق دفن زیر بستر دریا را فراهم کرده و حداکثر افزونگی و در دسترس بودن را تضمین می‌کند. علاوه بر این، این کابل به گونه‌ای مستقر می‌شود تا از چالشی‌ترین مکان‌های زیر دریا دور باشد.
همین یک هفته پیش بود “گوگل” استقرار کابل اینترنت زیر دریایی “گریس هاپر”(Grace Hopper) را به طول ۶۲۷۶ کیلومتر به پایان رساند که گستره وسیع اقیانوس اطلس را از نیویورک تا انگلیس و اسپانیا می‌پیماید.
اما این دو غول فناوری چگونه هزاران کیلومتر کابل را برای انتقال اینترنت در سراسر جهان مستقر می‌کنند؟ برای این کابل‌کشی‌ها زیر دریا چه چیزی لازم است؟
بر اساس گزارش پایگاه “بیزنس اینسایدر”، شرکت‌ها ابتدا باید مسیری را برنامه‌ریزی کنند که این کابل که ضخامت آن به اندازه یک شلنگ است، با تکمیل بررسی‌های آب و هوایی و ژئوفیزیکی در طول این مسیر پیش‌بینی شده کشیده شود که این کار می‌تواند تا یک سال به طول انجامد. آنها از کشتی‌های مجهز به “سونار”(ناوبری و فاصله‌یابی با استفاده از امواج صوتی) برای نقشه‌برداری از کف دریا استفاده می‌کنند و خطراتی از جمله جریان زیاد آب، رانش زمین زیر آب و بمب‌ها یا مین‌های منفجر نشده را بررسی می‌کنند.
همچنین مسئله‌ی ساخت این کابل‌های فیبر نوری مطرح است. فیبرهای نوری برای هدایت و رسانایی الکتریسیته در یک پوشش مسی پیچیده می‌شوند، اما به عنوان مثال کابل فیسبوک از آلومینیوم ساخته شده است تا هم هزینه‌های تولید آن کاهش یابد و هم پیوندهای طولانی‌تری را امکان‌پذیر کند.
آنها پس از ترسیم مسیر، از یک کشتی مخصوص برای کابل‌کشی که مجهز به یک دستگاه حفاری زیر آب است، در امتداد بستر دریا استفاده می‌کنند تا کابل را در بستر دریا جا دهد.
