به گزارش CNN فارسی ، پایگاه تحلیلی جهان نیوز با انتشار تحلیلی درباره چرایی سفر محمود احمدی نژاد با استناد به خبر کذب خبرگزاری فارس درباره اخراج عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از امارت نوشت:
ساده ترین دلایل برای اخراج محترمانه احمدی نژاد توسط امارات عدم علاقه این کشور برای ادامه حضور او در این کشور بوده است. اماراتی ها نمایشگاه اکسپو را با اهداف اقتصادی و بین المللی برپا کرده اند و حضور احمدی نژاد را حاشیه سازی برای خود دانسته اند. اماراتی ها نیز ظاهرا متوجه شده اند که احمدی نژاد دنبال سیاسی بازی و اقدامات پوپولیستی بوده و به همین دلیل نخواسته اند که نمایشگاه اقتصادی خود را تحت تاثیر حضور او قرار بدهند.
انگیزه احمدینژاد از این سفر چه بود؟
«به هر دری می زند تا شاید دیده شود و در صدر اخبار قرار بگیرد». این شاید بهترین توصیف از محمود احمدی نژاد، رئیس دولت های نهم و دهم باشد که سیر سقوط خود را پرشتاب ادامه می دهد. از توئیت بازی با آنجلینا جولی، تسلیت درگذشت فلان رپر آمریکایی، حمایت از خوانندگی زنان و… همه جزیی از شیرین کاری های او برای دیده شدن است.
بر پایه گزارش فارس، در آخرین مورد، احمدینژاد چند روزی برای شرکت در یک نمایشگاه بین المللی به دوبی سفر کرد. البته دیگر نه از آن جمعیت حامی و طرفدار خبری بود و نه از آن ضدانقلابی که بخواهد علیه احمدینژاد شعار دهد. احمدینژاد با اندک همراهانی وارد دوبی شد و با چند نفر عکس گرفت.
احمدینژاد یک خلا جدی دارد و آن اینکه او دیگر برای افکار عمومی مهم نیست. او پس از دوران ریاست جمهوری بسیار تلاش کرد تا در فضای سیاسی کشور موثر واقع شود، اما نشد. در انتخابات ریاست جمهوری با وجود نهی رهبرانقلاب ثبت نام کرد و رد صلاحیت شد. گزینههای مورد حمایتش هم رد صلاحیت شدند. برخلاف انتظارش آب از آب تکان نخورد.
قوه قضائیه برخی از نزدیکانش را محکوم و زندانی کرد. حداقل انتظار احمدینژاد این بود که مردم او را در همراهی دوستان قدیمیاش به زندان تنها نگذارند اما باز هم خبری از مردم نبود.
آخرین انتخابات ریاست جمهوری کشور نیز برای احمدینژاد حاصلی نداشت. احمدینژاد باز هم ثبت نام کرد و باز هم رد صلاحیت شد. او این بار گفته بود اگر ردصلاحیت شود انتخابات را قبول ندارد و در آن شرکت نمیکند. شاید او دوست داشت حداقل بخشی از جامعه با او همراه شوند و پژواک این تحریم سراسر کشور را بگیرد. اما باز هم آب از آب تکان نخورد. انتخابات برگزار شد و حرفی از احمدینژاد و تیمش میان مردم نچرخید.
احمدینژاد لذت همراهی مردم با خود را چشیده است. میداند قدرت یعنی همراهی مردم. اما این همراهی دیگر وجود ندارد. نهتنها این همراهی نیست بلکه خاطرات خوب دوره اول ریاست جمهوری او اندک اندک در ذهن مردم رنگ باخته و رفتارهای خارج از عرف او کم کم جای آن خدمتها را گرفته است.