به گزارش CNN فارسي ، حجاب اکنون یکی از بحرانی‌ترین مسائل جامعه ایران است. از ۱۹۳ کشور جهان هیچکدام با این مشکل روبرو نیستند ایران نخستین کشوری است که در آن حجاب اجباری است. مسئله حجاب زاییده حکومت ولایت فقیه است. در انقلاب سال ۱۳۵۷ اتحاد، صمیمیت، یکدلی، یکرنگی، یکپارچگی و همدردی بین مردم ایجاد شده بود و تظاهرات‌های میلیونی برای برقراری آزادی و دمکراسی و برعلیه استبداد سلطنتی با شرکت دختران ، پسران، زنان و مردان پیر و جوان با هر مذهب و آیین و قومیت و لباسی برگزار می‌شد. در آن مقطع موضوع حجاب اساسا مطرح نبود. اما وقتی حاکمیت مذهبی و انحصار طلب با این پدیده روبرو شد و حاکمیتش را در مقابل با آن لزران دید، تنها ۲۴ روز پس از پیروزی انقلاب و یک روز مانده به روز جهانی زن، در حالیکه حتی قانون اساسی حکومت جدید به تصویب نرسیده بود به دستور خمینی زنان از ورود بدون حجاب به ادارات دولتی منع شدند. بدنبال آن آزادی‌های فردی و اجتماعی از زنان ایرانی سلب شد و اکنون طی ۴۴ سال گذشته حقوق بشر زنان ایران یعنی نیمی از آحاد جامعه ایران به دلیل حجاب اجباری به شکلی سازمان یافته و گسترده نقض شده است و هر روز ابعاد آن گسترده‌تر می‌شود.
حسن روحانی رئیس جمهوری قبلی بنا بر مستندات کتاب خاطراتش، وقتی نماینده خمینی در اداره سیاسی عقیدتی ارتش بود، طرح تحمیل اجباری کردن حجاب در ستاد مشترک ارتش و ادارات و سازمانهای وابسته را بدست گرفت. او در خاطرات خود در این مستند نوشته است: «آنجا سی نفر زن بودند پس از گفتگو با آنها قرار شد که از فردا با روسری بیایند. آنها که بجز یکی دو نفر، همه بی حجاب بودند شروع کردند به غر زدن و شلوغ کردن، ولی من محکم ایستادم و گفتم از فردا صبح دژبان مقابل درب ورودی موظف است از ورود خانم‌های بی‌حجاب به محوطه ستاد مشترک ارتش جلوگیری کند این دستور است.» (کتاب خاطرات روحانی)
حاکمیت ولایت فقیه از همان ابتدا تحت نام دین شروع به تصویب آیین نامه هایی برای حجاب اجباری کرد. از همان نخستین ماه‌ها، بی‌حجابی بعنوان عرصه‌ای فراگیر برای اعمال خشونت بکارگرفته شد. آنگاه زنجیره ای از قوانین بدون گذار حتی فرمالیستی از روند تصویب، وضع شد. برای تحکیم چنین قوانینی نهادهای امر به معروف و نهی از منکر ایجاد شد. این نهاد هنوز مشخص نیست که به لحاظ قانونی در کجای قانون اساسی آمده و چطور می‌تواند اوامر سرکوب خود را از طریق گشت ارشاد اعمال کند، و چطور می‌تواند آیین نامه اجرایی برای ادارات و نهادها صادر کند. گشتی که با تجهیزات مختلف امنیتی به دستگیری و فشار بر زنان و دختران می‌کند.
اما در این دور ریئسی مستآصل از اعتراضات و در بن‌بست اقتصادی روز ۱۷ تیر قانون مصوب ۱۷ سال قبل مجلس را از صندوق بیرون کشید و آنرا در دستور کار دبیر خانه شورا عالی انقلاب فرهنگی قرار داد. در پی آن ستاد برگزاری نمایش نماز جمعه آنرا بکارگرفت. و هر کارگزار نمایش جمعه در اهانت به زنان موضعی گرفت. احمد خاتمی امام جمعه تهران زنان را خطاب قرار داد و گفت: «بسیاری از بی‌حجاب‌ها زن و بچه‌های آدم‌های دزد هستند» (روزنامه همشهری ۲۱ تیر ۱۴۰۱)
وی همچنین گفت: «شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۸۴ مصوبه خوبی در زمینه حجاب داشت که بیش از ۳۰۰ ماده دارد و برای ۳۲ دستگاه تکلیف تعیین کرده است. رئیس جمهور اخیرا این مصوبه را ابلاغ کرده و امیدواریم اجرای این مصوبه تاثیر خوبی در گسترش حجاب بگذارد. در پی دستور رئیسی گشت‌های «ارشاد» به خیابانها سرازیر شدند و ماموران زنان بی‌حجاب را مورد توهین و آزار و اذیت و ضرب و شتم قرار داده و به سمت ون‌های گشت هل دادند، آنها از ادبیات نامناسب و تحقیر آمیز استفاده کردند. ظهور این گشت‌ها در هر منطقه شهر موجب ارعاب زنان می‌شود. اثار چنین فشارهای قطعا منجر به خودکشی و ناهنجاری‌های روانی شده و خواهد شد.
خاتمی همچنین گفت: «حجاب قانون است و قانون را اجبار نامیدن مغلطه به شمار می‌رود، … با پسوند اجبار نباید حجاب را خراب کرد.» وی برای اینکه سرکوب را با حجاب اجباری گسترش دهد، گفت: «در گناه بی‌حجابی سه گروه گناهکارند اول کسانی که بی‌حجابی می‌کنند. دوم آنها که بستر این گناه را فراهم می‌کنند و سوم آنهایی که به بی حجابی تشویق می‌کنند.»
طی این سالیان این رویکرد حاکمیت باعث شده که زنان از ادارات دولتی اخراج شوند و از ارتقا شغلی آنها جلوگیری شود همچنین دختران دانشجو توسط کمیته‌های انضباطی احضار و تحت فشار قرار گیرند
زنان ایران اما، در این ۴۴ سال ثابت کرده‌اند و در همه تظاهرات ها نشان داده‌اند که تسلیم حجاب اجباری که نمادی از سرکوب و زن ستیزی است نمی‌شوند. آنها با اتحاد و یکپارچگی جلوی سرکوب نهادها و اوامر حکومتی در کف خیابان ایستاده‌اند و در شبکه‌های اجتماعی با هشتگ #نه به حجاب اجباری و #نه به دین اجباری و# نه به حکومت اجباری پاسخ شایسته‌ای داده‌اند.
