به گزارش CNN فارسی، گوتابایا راجاپاکسا، رئیس جمهور سریلانکا روز جمعه ۱۲ فروردین (۱ آوریل) با صدور بیانیه‌ای، ضمن اعلام ”وضعیت فوق‌العاده” در این کشور تاکید کرد که این تصمیم برای ”حفاظت از نظم عمومی و حفظ لوازم و خدمات ضروری برای زندگی اجتماعی” اتخاذ شده است.
این تصمیم یک روز بعد از آن گرفته شد که در شهرهای مختلف سریلانکا تظاهرات گسترده‌ای علیه شرایط اقتصادی این کشور برپا شد و بسیاری از معترضان، خواستار استعفای راجاپاکسا و سایر اعضای خانواده او از سمت‌های کلیدی در دولت سریلانکا شدند.
دو برادر گوتابایا راجاپاکسا، نخست وزیر و وزیر دارایی سریلانکا هستند و شمار دیگری از اعضای خانواده راجاپاکسا از جمله برادرزاده او، در سمت‌های کلیدی دولت سریلانکا حضور دارند.
بر اساس برخی از گزارش‌ها، پنج‌شنبه شب حدود سه هزار نفر از معترضان به سمت محل اقامت رئیس جمهور سریلانکا حرکت کردند که با مقاومت پلیس مواجه شدند. این تظاهرات به خشونت کشیده شد و پلیس و نیروهای امنیتی سریلانکا برای متفرق کردن معترضان، از گاز اشک‌آور و ماشین آب‌پاش استفاده کردند.
معترضان، دو اتوبوس نظامی و یک اتومبیل پلیس را به آتش کشیدند و با آتش زدن لاستیک‌ها، شماری از خیابان‌ها را مسدود کردند. شماری از معترضان نیز به سوی پلیس، آجر پرتاب کردند.
این در حالی است که به نوشته برخی از منابع، راجاپاکسا در زمان برگزاری این اعتراض‌ها در محل اقامت خود حضور نداشت.
بر اساس گزارش‌ها و در جریان این اعتراض‌ها، حداقل ۵۳ نفر از معترضان بازداشت و ۵۰ نفر نیز زخمی شدند.
رئیس جمهور سریلانکا همچنین در بیانیه خود، معترضان را به تلاش برای راه‌اندازی ”بهار عربی” در سریلانکا متهم کرد و نوشت: «تظاهرات پنج‌شنبه شب توسط نیروهای افراطی رهبری شد که خواستار بهار عربی برای ایجاد بی‌ثباتی در کشور ما بودند».
”بهار عربی” مجموعه‌ای از اعتراض‌های سیاسی پردامنه در شماری از کشورهای عربی همچون تونس، مصر، لیبی، الجزایر و بحرین در سال ۲۰۱۱ میلادی است که در برخی از این کشورها به سقوط دولت حاکم انجامید.
دلیل اعتراض‌ها در سریلانکا
سریلانکا با بحران شدید اقتصادی و کمبود مواد غذایی اساسی روبرو است و ارزش پول ملی این کشور نیز به شدت کاهش یافته است. گرانی فزاینده و قطعی مکرر برق نیز از دیگر مشکلات اساسی مردم این کشور است. طبق برخی از گزارش‌ها و در پی قطع طولانی‌مدت برق در سریلانکا، خدمات ضروری پزشکی در شماری از بیمارستان‌های این کشور به شدت کاهش یافته است.
به گفته شماری از کارشناسان، این بدترین بحران اقتصادی سریلانکا از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۴۸ تاکنون است. این بحران اقتصادی باعث شده تا دولت برای تامین سوخت مصرفی نیز با مشکلات فراوانی مواجه شود.
از سوی دیگر، شیوع ویروس کرونا در سال‌های اخیر نیز باعث شده تا درآمدهای سریلانکا از صنعت گردشگری، تامین نشود.
شماری از کارشناسان بر این باور هستند که بحران اقتصادی کنونی در سریلانکا به دلیل سوء مدیریت دولت و سال‌ها استقراض انباشته، تشدید شده است. در سوی مقابل، دولت سریلانکا امیدوار به دریافت کمک مالی از صندوق بین‌المللی پول و دریافت وام از دیگر کشورها بویژه از هند و چین است.
