به گزارش CNN فارسی ، هواپیمای F-35 لایتنینگ ۲ – Lightning II یک جنگنده چندمنظوره نسل پنج تلقی می‌شود که با فناوری پنهانکاری و رادارگریزی ساخته شده است. این هواگرد رزمی که از آخرین فناوری‌های نظامی بهره می‌برد، پیشرفته‌ترین هواپیمای جنگنده ساخته و شناخته شده در تاریخ تا به امروز است.
F-35 توسط کنسرسیومی متشکل از بزرگ‌ترین کمپانی‌های هوافضا، امنیتی و دفاعی آمریکایی و انگلیسی شامل لاکهید مارتین، نورثراپ گرومن، رولزرویس، پرت اند ویتنی و بی‌اِی‌ای سیستمز در سه مدل B ،A و C طراحی و تولید می‌شود. تاکنون ۱۵ کشور این جنگنده را خریداری کرده‌اند و ۱۰ کشور دیگر که البته روز به روز بر تعداد خریدارانش افزوده می‌شود خواهان خریداری آن هستند. با این حال ایالات متحده آمریکا کاربر اصلی آن محسوب می‌شود.
آمریکا این جنگنده را در سه مدل عادی A برای نیروی هوایی، مدل کوتاه خیز و عمود پرواز B برای سپاه تفنگدارن دریایی و مدل ناونشین C برای نیروی دریایی خود به خدمت گرفته و به طور کامل عملیاتی کرده است. جنگندههای F-35 آمریکایی طیف گسترده‌ای از تسلیحات هوا پرتاب اعم از موشک‌های هوا به هوا، هوا به سطح، ضدکشتی، کروز هواپرتاب، بمب‌های هدایتی کوتاه برد تا دوربرد را با خود حمل و رها می‌کند.
اما استراتژیک‌ترین سلاحی که این جنگنده با خود حمل می‌کند بمب اتمی هواپرتاب B61 مود ۱۲ است که اختصارا B61-12 نامیده می‌شود. البته این سلاح فقط در اختیار آمریکاست و F-35های آمریکایی تنها جنگندههای پنهانکار نسل ۵ با قابلیت حمله اتمی هستند.
هر فروند F-35 می‌تواند تا ۲ بمب اتمی B61-12 درون دهلیزهای داخلی حمل مهمات خود جای دهد. امکان نصب بمب زیرآویزگاه‌های خارجی نیز وجود دارد که طبعا سبب افزایش سطح مقطع راداری هواپیما می‌شوند. یک فروند F-35 برای حمله اتمی پنهانکارانه به اهداف در خاک دشمن می‌تواند ۲ بمب اتمی به همراه ۲ موشک هوا به هوا با برد فرای میدان دید درون دهلیزهای داخلی و دو موشک هوا به هوای کوتاه برد با سطح مقطع راداری کم در نوک بال‌هایش به منظور دفاع از خود حمل و به حریم هوایی دشمن نفوذ کند.
نخستین تصاویر از آزمایش‌های حمل و پرتاب بمب اتمی B61 توسط F-35 یک سال پیش از حالت طبقه بندی (محرمانه) خارج شد. آخرین آزمایش حمل این سلاح قیامتی ماه پیش پایان یافت و بدین ترتیب F-35 رسما به توان حمل آن دست یافت. البته در این آزمایش‌ها بمب به کلاهک اتمی واقعی مجهز نبود. ناگفته نماند در حال حاضر تمامی هواپیماهای رزمی اعم از جنگنده‌ها و بمب افکن‌هایی که در خدمت نیروی هوایی، دریایی و سپاه تفنگداران دریایی آمریکا هستند قابلیت حمل و پرتاب بمب اتمی B61 را داشته و حال F-35 نیز به جمع آن‌ها پیوست.
آمریکا در دکترین نظامی خود دارای سیاست مثلث اتمی است که به معنی حمل سلاح اتمی به نقطه هدف از طریق هوا، دریا و زمین است. بحث زمین موشک‌های بالستیک قاره پیما و دریا نیز موشک‌های بالستیک زیردریایی پرتاب را شامل می‌شود. تحویل هوایی نیز حمل و پرتاب بمب و موشک کروز هواپرتاب مسلح به کلاهک اتمی توسط هواپیماهای جنگنده و بمب افکن است.
و اما حمل بمب اتمی توسط جنگندههای پنهانکار یک امتیاز بزرگ برای پنتاگون مقابل رقبای خود محسوب می‌شود. در حال حاضر این کشور دو ناوگان از هواپیماهای پنهانکار و رادارگریز شامل بمب افکن‌های B-2 اسپیریت – Spirit و جنگندههای F-35 را دارد که می‌توانند بدون اینکه کشف شود به حریم هوایی دشمن وارد شده و نقطه مورد نظر، مثلا یک پایگاه دریایی، را مورد حمله اتمی قرار دهند. آن‌ها همچنین می‌توانند در صورت انصراف از حمله سریعا هواپیماهای خود فراخوانی کنند.
در حالی که یک موشک بالستیک از همان لحظه شلیک توسط ماهواره‌ها قابل رصد و تعقیب است، امکان کشف و رهگیری هواپیماهای پنهانکار تا زمانی که شدیدا به هدف نزدیک شده و دیگر زمانی برای دفاع نمانده وجود ندارد. البته کشورهای رقیب آمریکا شامل روسیه، چین و کره شمالی هیچ یک پدافند موثری در برابر موشک‌های بالستیک آمریکا ندارند. با این حال روسیه و چین به لطف سیستم‌های پیش اخطار ماهواره‌ای می‌توانند سریعا از حمله مطلع شده و دست به حمله اتمی پاسخی بزنند. اما در یک حمله با هواپیماهای رادارگریز می‌توان دشمن را غافلگیر نموده و ضمن خارج کردن مراکز مهم و حیاتیشان نظیر مراکز فرماندهی یا مرکز فرماندهی موشکی از بازی، امکان ضد حمله را از آن سلب کرد.
چنین قابلیتی به کاخ سفید یک ابزار فشار قدرتمند می‌دهد و همچنین سبب بازدارندگی اتمی می‌شود. اصطلاح بازدارندگی اتمی بدان معناست که یک کشور دارنده تسلیحات اتمی می‌داند حتی در صورتی که یک حمله پیش دستانه ترتیب دهد، باز طرف مقابل می‌تواند آن را پاسخ داده و مراکز مهم آن را بمباران اتمی کند و به دلیل همین ترس هیچ گاه حمله اتمی نخواهد کرد.
حال کمی بیشتر به خود بمب اتمی B61 مود ۱۲ بپردازیم. این بمب یک سرجنگی اتمی از نوع گرماهسته‌ای دارد که اصطلاحا به آن هیدروژنی گفته می‌شود. حسن این سرجنگی در مقایسه با سرجنگی اتمی پلوتونیومی یا اورانیومی که در بمباران هیروشیما و ناگازاکی استفاده شد این است که فرایند همجوشی هسته‌ای که عامل رهاسازی حجم بسیار زیادی انرژی و تخریب می‌شود، آلودگی رادیواکتیو ایجاد نمی‌کند. ولی در سرجنگی اتمی پلوتونیومی یا اورانیومی که شکافت هسته‌ای عامل انفجار است، تا سال‌ها پس از انفجار آن ناحیه آلوده است.
بمب اتمی B61 را بسته به توان کلاهک می‌توان در دسته سلاح اتمی تاکتیکی یا استراتژیک (راهبردی) جای داد. شدت انفجار سرجنگی W61 که در این بمب استفاده شده قابل تنظیم است و می‌تواند قدرت تخریبی معادل ۳۰۰ تن تا ۴۰۰ هزار تن TNT داشته باشد. شدت قدرت سرجنگی پیش از تهاجم و با توجه به برنامه حمله تنظیم می‌شود. این سرجنگی هنگامی که قدرت تخربش بین ۳۰۰ تن تا ۵۰ هزار تن TNT باشد به عنوان یک سلاح اتمی تاکتیکی طبقه بندی شده و زمانی که قدرتش از ۱۰۰ هزار تن TNT بالاتر باشد به چشم یک سلاح اتمی استراتژیک دیده می‌شود. این سرجنگی همچنین قابل برنامه ریزی است تا در چه ارتفاعی و حتی زیر زمین منفجر شود.
از دیگر قابلیت‌های بمب B61 مود ۱۲ می‌توان به موتورهای راکتی آن اشاره کرد که پس از رهاسازی بمب، برای چند ثانیه روشن شده تا ضمن افزایش سرعت بمب، سبب چرخش آن شده تا بدین‌ترتیب دقت آن افزایش یابد و با کمک سیستم ناوبری داخلی خود موسوم به سیستم اینرسایی (INS) به نقطه درست برخورد کند. گرچه این بمب اتمی است و به دلیل بالا بودن قدرت انفجار، دقیق بودن بمب مهم نیست. اما از آن‌جایی که B61 برای نابودی تاسیسات زیرزمینی، نظیر سیلوهای پرتاب موشک بالستیک، نیز به کار می‌رود، اصابت دقیق به نقطه مورد نظر سبب افزایش توان تخریب آن علیه اهداف زیرزمینی می‌شود. البته موتورهای راکتی با افزایش سرعت بمب سبب بالا رفتن انرژی جنبشی آن نیز شده و بدین‌ترتیب بمب می‌تواند به مقدار قابل توجهی در زمین و تاسیسات تقویت شده نفود و سپس زیر زمین منفجر شود.
در حال حاضر ایالت متحده آمریکا ۶۸۰ بمب اتمی B61 در اختیار داشته و قصد دارد تا ۲۰۲۵ شمار ۴۸۰ عدد دیگر نیز به خدمت بگیرد تا بدین‌ترتیب ۱۱۶۰ بمب اتمی هواپرتاب در اختیار داشته باشد. این کشور همچنین ناوگانی بسیار گسترده از هواگردهای متنوع دارد که می‌توانند از پایگاه‌های زمینی و ناوهای هواپیمابر برخاسته و اهداف در خاک روسیه، چین و کره شمالی را نابود سازند. یک بمب افکن پنهانکار نظیر B-2 از نظر فنی می‌تواند تا ۶۰ بمب اتمی B-61 درون بدنه خود حمل کند، در حالی که به دلیل توافقات صورت گرفته در حالت ماموریتی بیش از ۱۶ بمب اتمی با خود حمل نخواهد کرد. اما همان هواپیما با ۱۶ بمب اتمی که توان تخریبشان روی ۵۰ هزار تن TNT تنظیم شده، می‌تواند کل مسکو یا بیژینگ (پکن) به همراه تمامی شهرهای حاشیه آن را با خاک یکسان سازد.
و اما ایالات متحده آمریکا تنها کشوری است که هواپیمای پنهانکار با توان حمل بمب اتمی دارد و همانطور که پیشتر اشاره شد F-35 به عنوان نخستین و تنها جنگنده رادارگریز موفق شد رسما به این باشگاه پیوندد. پیرو این موضوع پروفسور ویکتور اسین، از تحلیلگران ارشد روس اظهار داشت که آمریکا می‌تواند جنگندههای F-35 خود را در پایگاه‌های هوایی ناتو در لتونی و لیتوانی (از کشورهای همسایه روسیه) مستقر کرده و با آن‌ها دست به حمله اتمی علیه مراکز صنعتی روسیه و شهرهای بزرگ آن به ویژه مسکو بزند. به گفته وی دست یابی F-35 به توان حمل بمب اتمی به پنتاگون دست بازتری در انتخاب روش یک حمله دقیق می‌دهد.
لازم به ذکر است ویکتور اسین دارای مدرک Ph.D در رشته علوم نظامی و محقق و تحلیلگر ارشد در آکادمی علوم روسیه، موسسه مطالعات آمریکا و کانادا و همچنین آکادمی امنیت، دفاع و قانون است. وی پیش از بازنشستگی از ارتش روسیه در سال ۱۹۹۷، با درجه ژنرال ۴ ستاره جانشین اول فرمانده نیروهای موشکی راهبردی ارتش روسیه و همچنین رییس ستاد این قوای مهم بود. در سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۲ نیز به عنوان مشاور ارشد در اداره شورای امنیت فدراسیون روسیه خدمت کرد.
و اما دلیل نگرانی وی کاملا منطقی است. F-35 می‌تواند از باندهای بسیار کوتاه نیز بلند شده و قبل از آنکه دشمن مطلع شود یک حمله ضربتی انجام دهد. همانطور که گفته شد این هواپیما یک جنگنده پنهانکار و رادارگریز است و می‌تواند بی‌آنکه کشف شود دست به حملات عمقی در قلب روسیه علیه مناطق به شدت حفاظت شده بزند. البته هنگام حمله یک هواپیما به صورت انفرادی راهی عملیات نمی‌شود. چند هواپیما هنگام تهاجم می‌توانند ضمن حمل بمب اتمی، جهت نابودی پدافند هوایی موشک ضد رادار نیز همراه خود داشته باشند.
F-35 کوچک و بسیار چالاک است و می‌تواند در ارتفاع کم پرواز کند تا از دید رادار مخفی بماند. همچنین در صورتی که کشف شود به راحتی می‌تواند با دشمن درگیر شود، زیرا ۴ موشک هوا به هوا دارد که دو عدد برای دفاع از خود در نبرد هوایی نزدیک و دو عدد دیگر برای هدف قرار دادن هواگرد دشمن در برد بسیار زیاد و فرای میدان دید است. از آنجا که F-35 خود رادارگریز است و یک رادار فوق العاده قدرتمند و همچنین چندین سامانه و سنسور کشف مختلف دارد، به راحتی دید اول را نسبت به هدف کسب کرده و شلیک اول را انجام می‌دهد. ضمنا این هواپیما به پیشرفته‌ترین و قدرتمندترین سیستم جنگ الکترونیک قابل حمل توسط یک جنگنده مجهز است که می‌تواند سیستم پدافند هوایی و رادار جنگندههای دشمن را از کار بیاندازد.
