به گزارش CNN فارسی ، در شرایطی که مجمع عمومی سازمان ملل متحد طی روزهای آتی شاهد اولین سخنرانی جو بایدن در مقام ریاست جمهوری ایالات متحده در سازمان ملل متحد خواهد بود، تنش‌های اخیر میان دولت بایدن و متحدانش به یکی از مهم‌ترین پرسش‌های تحلیل گرانی مبدل شده که انتظار چنین وضعیتی در همین ماه‌هایی ابتدایی آغاز به کار دولت او را نداشته‌اند.
در همین ارتباط، فرید زکریا، تحلیل‌گر سرشناس سیاسی و امور بین‌الملل با انتشار یادداشتی در روزنامه واشینگتن‌پست با عنوان «آیا بایدن در حال عادی‌سازی سیاست خارجی ترامپ است؟» ضمن بررسی این وضعیت هشدار داده که به نظر می‌رسد علی‌رغم وعده‌های پرشور اولیه، دولت جو بایدن در حوزه بین‌المللی سیاست‌هایی را در پیش گرفته که به نوعی ادامه دهنده جهت‌گیری‌های دولت دونالد ترامپ است.
ادامه ترامپ، نافی اوباما
طی هفته جاری، در روز ۲۱ سپتامبر، جو بایدن اولین نطق خود را در مجمع عمومی سازمان ملل متحد ایراد خواهد کرد. این سخنرانی در مقطع مهمی از دوران ریاست جمهوری بایدن انجام می‌شود و مشخصا تأثیر ویژه‌ای بر نگرش نسبت به ریاست‌جمهوری او در خارج از کشور خواهد داشت. بسیاری از ناظران خارجی پس از گذشت نزدیک به هشت ماه پیگیری سیاست‌ها، لفاظی‌ها و بحران‌ها شگفت زده -و حتی شوکه شده‌اند- چرا که دریافته‌اند سیاست خارجی بایدن ادامه منطقی و وفادار به سیاست دونالد ترامپ و نافی سیاست‌های باراک اوباما است.
در درجه اول آمریکا
اما نگرانی‌های فزاینده از این دست مسائل خاص فراتر می‌رود. یک دیپلمات ارشد اروپایی خاطرنشان می‌کند که مواجهه واشینگتن در مورد تمام مسائل، از واکسن گرفته تا محدودیت‌های سفر، صرف نظر از لفاظی‌ها، سیاست‌های بایدن از نظر منطقی تابع همان شعار «در درجه اول آمریکا» بوده است. یک سیاستمدار کانادایی هم معتقدست که برنامه «آمریکایی بخرید» بایدن حتی از طرح ترامپ هم حمایت‌گرایانه‌تر است. با وجود انتقادهای لفظی مکرر از تعرفه‌های وضع شده توسط ترامپ، بایدن تقریبا همه آن‌ها را حفظ کرده و حتی در بسیاری از مواردی که تاریخ‌شان منقضی شده، بار دیگر تمدید شده‌اند. و در حالی که متحدان کلیدی آسیایی همچنان بایدن را تحت فشار قرار داده‌اند تا به مشارکت‌های ترانس پاسیفیک بازگردد، او همچنان منفعل مانده است.
تداوم یک‌جانبه‌گرایی وحشی؛ ادامه راه ترامپ در قبال ایران
از دیگر نمونه‌های بارزی که بایدن تابع سیاست خارجی است، مسئله توافق هسته‌ای با ایران است -که یکی از دستاوردهای مهم دولت اوباما تلقی می‌شود. بایدن در طول مبارزات انتخاباتی مدعی شد خروج ترامپ از این توافق یک اشتباه اساسی بوده و در مقام ریاست‌جمهوری تا زمانی که ایران نیز به تعهدات خود پایبند باشد، به آن متعهد خواهد بود. جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی دولت او هم اعمال مجدد تحریم‌های ثانویه ترامپ علیه تهران در عین مخالفت متحدان آمریکا با آن را «یک‌جانبه‌گرایی وحشی» توصیف کرده بود.
اما از زمان بر سر کار آمدن بایدن تاکنون، خبری از بازگشت به توافق نشده و حتی برخی از تحریم‌ها توسط دولت او تمدید شده است. پس از مدت‌ها مخالفت با تلاش برای مذاکره مجدد بر سر توافق، اکنون مقامات بایدن می‌خواهند آن را «بلندمدت‌تر و تقویت» کنند. این استراتژی ترامپ و بایدن در برابر ایران تاکنون ناکام مانده است. ذخایر اورانیوم غنی شده ایران از کمتر از ۳۰۰ کیلوگرم در سال ۲۰۱۸ به بیش از ۳۰۰۰ کیلوگرم در ماه می رسیده است.
تداوم ناکامی بزرگ در سیاست خارجه ایالات متحده
سیاست در قبال کوبا هم از جمله این نمونه‌هاست. دولت اوباما آنقدر جسارت داشته بود که با یکی از واضح‌ترین ناکامی‌ها در تاریخ سیاست خارجی ایالات متحده مواجه شود. ایالات متحده با منزوی کردن و تحریم کوبا از سال ۱۹۶۰ به دنبال ایجاد تغییر رژیم در آن کشور بود، اما در عوض دولت کمونیستی کوبا را تقویت کرد. فیدل کاسترو با تقلیل تمام مشکلات کوبا به تحریم‌ها، احساسات ناسیونالیستی را برانگیخت و نه تنها سرنگون نشد، بلکه در نهایت بیش از هر رهبر غیرعضو خانواده‌های سلطنتی در قدرت ماند.
