صنعت فولاد آلاینده ترین صنعت با بالا ترین مصرف انرژی الکتریکی و آب در بین صنایع کشور است و قسمت عمده یارانه انرژی را به خود اختصاص می دهد . یارانه ای که از ۱۲۰۰ هزار میلیارد تومان هم بیشتر است.
در تمام جای جهان ازجمله چین به عنوان قطب فولاد دنیا، این صنعت در کنار دریا توسعه یافته است، ولی ایران با دنیا فرق دارد. صنعت فولاد ایران در مناطق کویری بدون آب به صورت پراکنده توسعه یافته و دلیل اصلی تنش آبی با علت پروژه های انتقال آب است. به جای انتقال صنعت فولاد به کنار دریا، در جهت تامین منافع ذینفعان آب با هزینه بالا به کویر مرکزی ایران انتقال داده شده و استانهای مختلف را به جان هم انداخته است. از اسحاق جهانگیری به عنوان حامی اصلی صنعت فولاد نام برده می شود.
ویژگی این تنها صنعت افزایش تولید داشته در دوران حسن روحانی این است که قیمت فولاد داخل از قیمت فولاد جهانی هم بالاتر است. صنعتی که از برق و گاز تقریبا رایگان استفاده می کند محصولات خود را گرانتر از بازارهای جهانی به مردم ایران می فروشد و با ممنوع کردن واردات به بهانه آشنای حمایت از تولید داخل، خوان گسترده انحصاری پهن کرده و رانت های سرسام آوری را به جیب زده است.
سرنوشت این تنها صنعت جهش یافته در دوران اعتدال هم استفاده از رانت انرژی ملی و گرانی مضاعف برای مردم بوده است که باید دید آیا دولت رئیسی به سراغ این رانت عظیم خواهد رفت یا خیر؟ راهکار ساده حل مشکل این است که در ابتدا خرید فولاد از بورس کالا برای همه خریداران ممکن شود. ثانیا واردات محصولات فولادی آزاد شود تا تولیدکنندگان داخلی مجبور شوند از ترس واردات، قیمت ها را کاهش دهند که در نهایت به واردات هم نمی انجامد، اما اجحاف شرم آور کنونی که فولادکاران داخلی قیمت های داخل را گرانتر از قیمت همین محصولات در کشورهای همسایه کرده اند پایان داده می شود.
