در دو دهه‌ی اخیر، فیلم‌های درخشانی در این ژانر ساخته شده‌اند که مشخصا نمی‌توانستیم تمامی آن‌ها را در فهرست زیر قرار دهیم. مشابه مقاله‌های پیشین، یادآوری می‌کنیم که اگر اثر محبوب شما در لیست زیر وجود نداشت، به معنای ضعیف یا بد بودن آن نیست. در ادامه ما را همراهی کنید تا تعدادی از بهترین فیلم های دلهره آور قرن بیست و یکم را بشناسید.
فیلم Memento
- سال اکران: ۲۰۰۰
دومین ساخته‌ی کریستوفر نولان که برای ساختار روایت غیرخطی مورد تحسین قرار گرفت و حتی نامزد جایزه بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی اسکار شد. داستان پیرامون مردی به نام لئونارد شلبی است که حافظه‌ی کوتاه مدت خود را از دست داده و حالا با کمک یادداشت‌ها و عکس‌ها، می‌خواهد قاتل همسرش را پیدا کند.
ساختار نوآورانه‌‌ی «یادگاری» که بعضی از اتفاقات را از آخر به اول روایت می‌کند، برگ برنده‌ی فیلم به حساب می‌آید. نولان از تکنیک‌های مختلف تدوین کمک گرفته تا یک روایت تعلیق آمیز و پیچیده ارائه دهد و می‌توان گفت در این زمینه موفق شده است.
– فیلم Harry, He’s Here to Help
- سال اکران: ۲۰۰۰
مایکل که ازدواج کرده و صاحب سه فرزند شده است، با دوست دوران مدرسه‌اش، هری ملاقات می‌کند. هری، پتانسیل‌های مایکل را به یاد می‌آورد و از زندگی فعلی او متعجب می‌شود، اینکه ماشین ارزان قیمتی سوار است، همسرش جلوی پیشرفت‌هایش را گرفته، درگیر بزرگ کردن فرزندان‌اش است و والدین‌اش قابل تحمل نیستند. در ادامه، هری تصمیم می‌گیرد تا زندگی مایکل را به هر نحوی بهبود ببخشد!
«هری، او برای کمک اینجاست» تریلر غافل‌گیر کننده‌ای است که نابود شدن خانواده‌ی مایکل را به شکل تعلیق آمیزی روایت می‌کند اما شاید ترسناک‌ترین نکته این باشد که مایکل، از کارهایی که هری برای او انجام داده چندان هم ناراضی به نظر نمی‌رسد. این ساخته‌ی دومینیک مول اگرچه در ژانر ترسناک قرار نمی‌گیرد اما بیش از اندازه ترسناک است و به ما یادآوری می‌کند که حتی کسانی که می‌شناسیم و به آن‌ها اعتماد داریم هم می‌توانند تبدیل به یک هیولا شوند.
فیلم Mulholland Drive
- سال اکران: ۲۰۰۱
ساخته‌های دیوید لینچ معمولا از عناصر سورئالیستی بهره می‌برند، بنابراین اگر «جاده مالهالند» را مشاهده نکردهاید، باید بدانید که با یک اثر تریلر معمولی رو به رو نیستید. داستان در رابطه با یک بازیگر بلندپرواز به نام بتی است که با دختری به نام ریتا آشنا می‌شود؛ ریتا در اثر تصادفی مرموز، دچار فراموشی شده و حالا این دو باید پرده از حقیقت بردارند.
امضاهای دیوید لینچ در این اثر هم مشهود است و حتی پس از گذشت دو دهه، شاید هنوز هم نتوان با قاطعیت گفت که کدام بخش‌های فیلم واقعی و کدام بخش‌ها رویا هستند. اگر در جستجوی یک فیلم دلهره آور متفاوت هستید، جاده مالهالند می‌تواند شما را راضی کند.
