آمریکایی ها آن جور که فکر می کردیم قرار نیست بیش از حد به ما امتیاز بدهند و گفته شده است که حتی در زمان اوباما ، برجام با حسن نیت اجرا نشد و در ادامه می گوید که روابط ایران و آمریکا دچار بی اعتمادی است و کسانی که می گویند چرا همه تحریم ها لغو نمی شود، باید بپرسند چرا اجازه داده نمی شود درباره همه مسایلی که میان ایران و آمریکاست، صحبت شود.
پس دلیل اول این است که آمریکا امتیازی که برخی در داخل انتظار دارند را نمی دهد و نخواهد داد، هر چند این حرف به زبان دیپلماتیک در گزارش زده شده است. این گزارش دلیل دوم را این طور بیان می کند که در داخل درباره اصل موضوع مذاکره اجماع نظر وجود ندارد، البته منظور نویسنده گزارش به خوبی گفته نشده اما به زبان بی‌زبانی گفته شده است و این دو دلیلی است که تاکنون توافق نشده است.
به نظر ایران هم به این جمع بندی رسیده است که آمریکا نمی خواهد امتیاز بدهد. بعید نیست ایران با افزایش توان هسته ای بخواهد آمریکا را به امتیاز دهی بیشتر وادار سازد و برای رسیدن به این هدف تاخیر یک تا دوماه در مذاکرات را پذیرفته است البته این به معنی منصرف شدن از مذاکرات و توافق نیست ، بلکه ایران می خواهد امتیازات مد نظرش را همین الان بگیرد. مساله این است که برجام اهمیت استراتژیکش را هم برای ما هم برای آمریکا به نسبت سال ۲۰۱۴ از دست داده است و پرونده هسته ای چند بعدی و پیچیده و حل کردن آن سخت شده است.
تیم آقای رییسی هم به این مساله واقف است و معتقدم به نفع رییسی بود که دولت روحانی توافق بازگشت به برجام را انجام می داد، چون در عمل به توافقی که برای دو طرف مطلوبیت حداکثری داشته باشد، نمی رسند. نقطه تعادلی که می شود توافق کرد آن جایی نیست که حداکثر مطلوبیت را برای ایران و آمریکا داشته باشد.دو طرف می خواهند مساله برجام را جمع کنند چون ادامه دادن این بحران به نفع هیچ یک از دو طرف نیست و به همین دلیل است که چین و روسیه هم تلاش دارند بیشتر از قبل توافق برجام احیا شود.
