به گزارش CNN فارسی ، در قسمتی از گزارش مرکز پژوهش های مجلس با عنوان ((مانع زدایی و پشتیبانی از تولید در صنعت نفت و گاز مسائل و راهکار ها)) در مورد شرکت ملی نفت آمده است :
هم اکنون فقط چهارده و نیم درصد از درآمد حاصل از صادرات نفت خام و میعانات گازی و فرآورده های نفتی به شرکت ملی نفت بازمی گردد و این شرکت همه هزینه های جاری و استهلاک خود را باید از این محل پرداخت کنند ، از طرف دیگر با توجه به متغیر بودن قیمت جهانی میزان صادرات و عرضه نفت باید به این نکته توجه شود که در سال های آخر دهه هشتاد قیمت نفت در بالا ترین سطح بین صد تا صد و بیست دلار به ازای هر بشکه قرار داشت ، از این رو سهم ۱۴٫۵ درصد تعیین شده طبق قوانین پوشش دهنده هزینه های جاری و توسعه این شرکت بوده است ولی در سال های پایانی دهه نود با توجه به کاهش تقاضای ناشی از همه گیری کرونا و افت قابل توجه قیمت نفت و تشدید تحریم های آمریکا در خصوص صادرات نفت ایران درآمد های شرکت ملی نفت بسیار کاهش یافته است از طرف دیگر در سال های گذشته به دلیل خروج شرکت های سرمایه گذار خارجی قسمت زیادی از سرمایه های انجام شده در صنعت نفت از محل منابع داخلی شرکت بوده است.
از طرف دیگر مجموعه بدهی های شرکت ملی نفت ایران به بانک مرکزی بانک های تجاری و بابت انتشار اوراق مشارکت ارزی و ریالی تا پایان سال ۹۸ حدود شصت میلیارد دلار بوده است که وجود این حجم وسیع تعهدات مانع جدی برای سرمایه گذاری و توسعه آتی شرکت ملی نفت به شمار می رود.
این در حالی می باشد که بر اساس بند های ۱۰، ۱۱، ۱۲ و ۱۳ و بند های ۱۵ تا ۱۸ سیاست های کلی برنامه ششم توسعه در تغییر نگاه به نفت و گاز و درآمد های حاصل از آن از منبع تأمین بودجه عمومی به منابع و سرمایه های زاینده اقتصادی تاکید دارد با توجه به پیچیدگی های طبیعی مخازن نفت در ایران تولید نفت از مخازن ای که نیمه دوم خود قرار دارند به فناوری پیچیده تر و هزینه بیشتری نیاز دارد.
