به گزارش CNN فارسی ، بازی مرکب در اوایل ماه اکتبر، پربیننده‌ترین برنامه در ۹۰ کشور بود و با این موفقیت جامعه پیچیده این کشور آسیایی را در برابر چشم جهانیان قرار داد.
موضوع این سریال داستان شرکت‌کنندگانی است که به خاطر مشکلات مالی در بازی‌هایی با عواقب ناگوار شرکت می‌کنند تا شاید برنده میزان قابل توجهی پول شوند. اما داستان پرتعلیق این سریال به کنار، از بازی مرکب به خاطر به تصویر کشیدن مشکلات واقعی زندگی در کره جنوبی تجلیل شده است.
به نوعی دنباله‌رو فیلم انگل است که راجع به زندگی‌های متفاوت دو خانواده در سئول بود. انگل در سال ۲۰۲۰ به نخستین فیلم غیرانگلیسی‌زبانی تبدیل شد که اسکار بهترین فیلم را دریافت می‌کرد. انگل در عین حال پنج اسکار دیگر نیز برد، از جمله بهترین کارگردان.
شاید بسیاری از بینندگان در گذشته شناختی از مشکلات اجتماعی کره جنوبی نداشتند، اما وضع قطعا عوض شده است. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به موضوعات کلیدی این سریال.
توجه: اگر سریال را ندیدید، این نوشته ممکن است برخی جزئیات را لو دهد.
زن‌ستیزی
بنا بر گزارش سال ۲۰۲۱ مجمع جهانی اقتصاد از توازن درآمدی بین جنسیت‌ها، کره جنوبی در بین کشورهایی که بیشترین توازن را دارند رتبه ۱۰۲ را به خود اختصاص داده است.
بازی مرکب با گفت‌وگو راجع به شایستگی زنان برای تکالیفی که به شرکت‌کنندگان داده می‌شود این مساله را بازتاب می‌دهد. چو سانگ-وو، سرمایه‌گذار بانکی، چندین بار تلاش می‌کند تا شرکت‌کنندگان زن را از تکالیف گروهی کنار بگذارد.
اما از خود برنامه نیز بابت تصویری که از نقش زنان ارائه می‌دهد انتقاد شده است.
به‌ویژه شخصیت می-نیو جنجال زیادی آفریده است، کسی که با دوک-سو خلاف‌کار رابطه جنسی برقرار می‌کند تا بتواند وارد تیمش شود.
اتهاماتی مبنی بر زن‌ستیزی در شبکه‌های اجتماعی مطرح شده است، اما هوانگ دونگ-هیوک، نویسنده و کارگردان بازی مرکب، آ‌ن‌ها را رد می‌کند. او در مصاحبه با یکی از روزنامه‌های این کشور چنین ادعایی را تکذیب کرد و گفت هدفش این بوده است که واکنش شخصیت‌ها را “هنگامی که در بدترین موقعیت قرار می‌گیرند” به تصویر بکشد.
گرفتاری‌های فراری‌های شمالی
مساله فراری‌های کره شمالی نیز در بازی مرکب مطرح می‌شود. در این سریال، شرکت‌کننده‌ای به نام سه-بیوک به امید بردن جایزه و جمع کردن دوباره خانواده‌اش که هنگام فرار از چنگ حکومت سرکوبگر همسایه از یکدیگر جدا شده‌اند وارد رقابت می‌شود.
پیش از شروع همه‌گیری کووید-۱۹، هر سال بیش از هزار شهروند کره شمالی در جنوب تقاضای پناهندگی می‌کردند. با این که سئول برنامه‌ها و مزایای مختلفی برای اسکان این افراد دارد، فراری‌ها ممکن است از طرف شهروندان کره جنوبی مورد بدرفتاری، تبعیض و سوء ظن قرار بگیرند.
برخی از ابعاد این مساله در بازی مرکب دیده می‌شود، از جمله جزئیاتی که اگر کره‌ای صحبت نکنید درک نخواهید کرد: مانند خیلی از فراری‌ها در زندگی واقعی، سه-بیوک هم لهجه واقعی خود را مخفی می‌کند و به گویش معیار سئولی حرف می‌زند.
او تنها در یک صحنه از لهجه واقعی خود استفاده می‌کند – هنگام صحبت کردن با برادر کوچکترش که در یک یتیم‌خانه زندگی می‌کند.
فقر
شاید خیلی‌ها فکرش را هم نکنند که فقر در کره جنوبی مساله‌ای جدی است. هر چه باشد، این کشور در رده ۲۳ جدول شاخص توسعه انسانی سازمان ملل قرار دارد – بالاتر از فرانسه، ایتالیا و اسپانیا.
اما گی-هون، شخصیت اصلی برنامه، از شرکتی خیالی به نام دراگون موتورز اخراج شده است، دو تا کسب‌وکار ناموفق دارد، با مادر پیرش زندگی می‌کند و از پس هزینه کادو برای تولد دخترش برنمی‌آید.
او نماد کارگر شکست‌خورده‌ای است که نمی‌تواند خود را از منجلاب فقر بیرون بکشد.
بر اساس شاخص جینی که پراکندگی ثروت در کشور را نشان می‌دهد، وضعیت کره جنوبی حتی از برخی کشورهای اسکاندیناوی نیز بهتر است. پس چرا فقر یکی از موضوعات این سریال است؟
شاید به این خاطر باشد که نابرابری در این کشور آسیایی رو به افزایش است. ثروت ۲۰ درصد بالای جامعه ۱۶۶ برابر ثروت ۲۰ درصد پایین است.
آمارهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی نشان می‌دهد که تقریبا ۱۷ درصد جمعیت بیشتر از ۵۱ میلیون نفری کره جنوبی پیش از شروع همه‌گیری زیر خط فقر زندگی می‌کردند.
فضای زندگی می‌تواند بسیار کوچک باشد و عرض آن به زحمت به دو متر برسد. چند نسل یک خانواده شاید تنگ هم در یک آپارتمان زندگی کنند. اما حتی کسانی که وضعشان بهتر است هم دارند سختی می‌کشند: مجموع بدهی‌های خانوار در کره جنوبی حالا از تولید ناخالص این کشور بیشتر است – بالاترین سطح در کل آسیا.
استثمار مهاجران
یکی از دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت‌های بازی مرکب علی است، کارگر کارخانه‌ای که از پاکستان مهاجرت کرده است. رئیس کره‌ای علی چند ماه است که به او حقوق نداده است و او نیز تصمیم گرفته است که زن و بچه‌اش را تنها بگذارد و به دیگر شرکت‌کنندگان بپیوندد.
کره جنوبی میزبان تعداد زیادی مهاجر پاکستانی نیست، ولی داستان زندگی علی نمونه‌ای از کار سخت و استثماری است که برخی از کارگران خارجی در این کشور تجربه می‌کنند.
رسوایی‌های سیاسی و تجاری
یکی از شخصیت‌های اصلی بازی مرکب چو سانگ-وو است، کارمند بانکی که بعد از بی‌آبرویی بابت اختلاس به این بازی‌ها پیوسته است.
در چند سال گذشته، کره جنوبی شاهد مجموعه‌ای از رسوایی‌ها بین نخبگان سیاسی و اقتصادی خود بوده است، از جمله پرونده فسادی که در سال ۲۰۱۶ باعث سرنگونی پارک گون-هه، نخستین رئیس‌جمهور زن این کشور، شد..
رابطه پیچیده با چین
در بازی مرکب تنها یک بار به چین که متحد اصلی کره شمالی است اشاره می‌شود: مادر سه-بیوک پیش از رسیدن به کره جنوبی در چین بازداشت می‌شود.
البته این سریال بیرون تلویزیون به پرده جدیدی از نمایش اختلافات سئول و پکن تبدیل شد. رسانه‌های چینی گزارش دادند که لباس‌های ورزشی مورد استفاده شرکت‌کنندگان در بازی‌ها شبیه لباس‌هایی است که در یکی از فیلم‌های چینی استفاده شده بود.
در ادامه بحث‌های داغی در شبکه‌های اجتماعی در گرفت، ولی از محبوبیت بازی مرکب در این کشور کم نکرد. با وجود ممنوعیت نتفلیکس در چین و نبود پخش رسمی، می‌توان این برنامه را از طریق وبسایت‌های غیرقانونی تماشا کرد. بیش از ۳۰۰٫۰۰۰ نفر این برنامه را در وبسایت دوبان نقد و بررسی کرده‌اند، وبسایتی که بزرگترین مرجع نقد و بررسی کتاب و فیلم در چین محسوب می‌شود. میانگین امتیاز دریافتی این سریال ۷.۶ از ۱۰ بود که اصلا بد نیست.
جالب این که شما می‌توانید محصولات مربوط به این برنامه را از فروشگاه‌های اینترنتی تهیه کنید، از جمله همان لباس‌های ورزشی سبزرنگ. برخی مغازه‌های شانگهای حتی دالگونا هم می‌فروشند، آبنباتی کره‌ای که در یکی از قسمت‌های این سریال نشان داده می‌شود.
این آبنبات ترد از شکر و سودا درست می‌شود و شرکت‌کنندگان باید با تراش دادن آن شکل‌های خاصی درست کنند. در عین حال یک “چالش آبنبات دالگونا” نیز در تیک‌تاک به راه افتاده است.
بازی مرکب شاید این خوراکی بی‌ضرر را بد نشان داده باشد، اما محبوبیت این سریال بار دیگر نشان می‌دهد که دنیا به شکل فزاینده‌ای مجذوب فرهنگ کره‌ای شده است.
