به گزارش CNN فارسی ، احمد وحیدی در نشست سراسری مدیران کل امور زنان و خانواده استانداری‌های سراسر کشور در دولت سیزدهم، گفت: «اینکه غربی‌ها با معیارهای خودشان به ما بگویند زن مهم است هیچ نیازی نداریم که از فکر ناقص، ضعیف و مادی غرب بهره بگیریم و نشان دهیم که زن جایگاه مهمی دارد.»
او همچنین با تاکید بر اینکه «باید با مکتب‌های فکری که امروز در رابطه با زن وجود دارد کاملاً حسابمان را جدا کنیم»، افزود غربی‌ها در دریایی از غفلت در حال غرق شدن هستند ما یک مانیفست و منشور بسیار قوی در خصوص بانوان داریم و شما باید در استان‌ها پیگیر تحقق این منشور جمهوری اسلامی باشید.
تلاش حکومت برای کنترل زنان از زمانی وسعت یافت که نقش زنان در رهبری جنبش‌های اعتراضی سال‌های اخیر پررنگ‌تر شده است. به‌طوری‌که بسیاری از آنها امروز به‌عنوان یک رهبر سیاسی مورد اعتماد و احترام جامعه هستند.
در همین رابطه پیش‌تر حتی مقام‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هم بر نقش زنان در اعتراض‌ها تاکید کردند.
علی فدوی، جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران، در سخنانی با اشاره به اعتراض‌های آبان ٩٨ گفت: «دشمن برای اقدام علیه ما از جامعه زنان استفاده می‌کند.»
رمضان شریف، سخنگو و مسئول روابط عمومی سپاه پاسداران، نیز ۴ آذرماه ۹۸، در یک سخنرانی، رهبری زنان و «بهره‌گیری از خانم‌ها برای ایجاد درگیری اول» در اعتراض‌های آبان را «تجربه‌ای جدید» دانست.
به نظر می‌رسد تاکید مقام‌ها و رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران بر حضور پررنگ زنان در جنبش اعتراضی آبان‌ماه ۹۸، ناشی از ترس جمهوری اسلامی از زنان و باهدف تضعیف و سرکوب بیشتر جنبش‌های زنان است.
درحالی‌که جنبش‌های مدنی و سیاسی ایران در حال حاضر با رهبری زنان پیشرو رقم می‌خورد، جمهوری اسلامی همچنان در برابر حق زنان برای حضور در عرصه سیاسی مقاومت می‌کند. اگرچه به نظر می‌رسد این سد نمی‌تواند همچنان پایدار بماند.
پیش‌تر معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده دولت ابراهیم رئیسی، با بیان اینکه «لازم است، فرهنگ‌سازی و ترویج سبک زندگی ایرانی – اسلامی» در میان زنان ترویج شود، گفت تاکنون اقدام چشمگیر و مناسبی برای نشان دادن زن تراز انقلاب اسلامی انجام نشده است.
در واقع جمهوری اسلامی پس از ٤٢ سال همچنان تلاش می‌کند تا زنان را در چهارچوب مدنظر خود قرار دهد. موضوعی که البته به نظر می‌رسد با مقاومت چشمگیر بخش مدرن و پیشرو جامعه حتی در میان مردان مواجه شده است.
طی ۴۲ سال گذشته، تمامی منصوبان رهبران نخست و ثانی جمهوری اسلامی از مردان بودند. به عبارت دیگر آنها یا بر اساس تفکر فقهی و یا بر اساس عدم اعتماد به توانایی زنان، هیچ سمتی را به طور مستقیم به زنان نسپردند.
مسئله حجاب هم که سال‌هاست به موضوع اول زنان تبدیل شده است. بسیاری از تحلیل گران معتقدند که حجاب برای جمهوری اسلامی به یک نماد تبدیل شده است. زیرا شکستن این سد می‌تواند سیل عظیمی از مطالبات فروخورده زنان را به همراه داشته باشد. از این رو جمهوری اسلامی سعی می‌کند تا با این ابزار زنان را کنترل کند.
با این حال به نظر می‌رسد در این مورد هم حکومت موفق نبوده است. آمارهایی که از سوی خود حکومت منتشر شده نشانگر عدم وفاداری اکثریت زنان به انتخاب پوشش اجباری توسط جمهوری اسلامی است. مرکز پژوهش‌های مجلس در سال ۹۷ گزارشی را منتشر کرد که نشان می‌دهد ۶۰ تا ۷۰ درصد زنان ایران در گروه محجبه عرفی یا «بد حجاب با تعریف شرعی» قرار دارند. ۳۰ تا ۴۰ درصد در گروه با حجاب می‌گنجند. افزون بر آن گزارش اذعان دارد که تنها ۱۳ درصد زنان حجاب سنتی را رعایت می‌کنند.
البته گروه‌های تندروی نزدیک به حکومت به پشتوانه سخنان رهبر جمهوری اسلامی با استفاده از ابزار حجاب، همواره فشار بر روی زنان را حفظ کرده‌اند.
علی خامنه‌ای پیش‌تر در این مورد گفته بود: «آنچه بنده را حسّاس می‌کند، این است که ناگهان شما می‌بینید از دهان یک گروهی از افرادی که جزو خواص محسوب می‌شوند، مسئله «حجاب اجباری» مطرح می‌شود … در بین اینها روزنامه‌نگار هست، در بین اینها روشنفکرنما هست، در بین اینها آخوند و معمّم هست. [می‌گویند] «امام که فرمودند باید زن‌ها باحجاب باشند، همه زن‌ها را نگفتند»! حرف بی‌خود! ما بودیم آن‌وقت، ما خبر داریم؛ چطور این‌جور است؟ امام در مقابل یک منکر واضحی که به‌وسیله پهلوی و دنباله‌های پهلوی در کشور به وجود آمده بود، مثل کوه ایستاد، گفت باید حجاب وجود داشته باشد.»
