به گزارش CNN فارسی، چهارشنبه، ۲۴ فروردین، (۱۳آوریل)، قلندر عباد سرپرست وزارت بهداشت طالبان، در دیدار با نمایندگان آژانس‌های امداد رسان سازمان ملل، از عرضه خدمات توسط نهادهای تطبیق کننده پروژه‌های بهداشتی، در استان‌های افغانستان، انتقاد کرد. او خواستار دخالت و نظارت وزارت بهداشت طالبان بر فعالیت پروژه‌های امدادرسانی در زمینه خدمات پزشکی شد.
وزارت بهداشت طالبان، با انتشار خبرنامه‌ای، از نشست سرپرست وزارت بهداشت با مسئولان صندوق جمعیت سازمان ملل، سازمان جهانی بهداشت، و صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل، خبر داد. به نقل از خبرنامه، وزیر بهداشت طالبان، در این نشست، به هماهنگی بیشتر میان وزارت بهداشت و سازمان‌های عرضه کننده خدمات بهداشتی در افغانستان، تاکید کرد. او از فعالیت کنونی نهادهای عرضه کننده خدمات بهداشتی در استان‌های افغانستان، که عمدتا مربوط به آژانس‌های سازمان ملل و دیگر اهدا کنندگان بین‌المللی هستند، انتقاد کرد و گفت: «عملکرد این نهادها، برای ما (طالبان) قابل قبول نیست.» او از آژانس‌های امداد رسان و نهادهای عرضه کننده خدمات بهداشتی در افغانستان خواست تا طرح‌های بودجه، قراردادها و تأییدیه قراردادهایشان را به این وزارت ارسال کنند.
این در حالیست که نگرانی جدی از دستبرد طالبان به بودجه‌های امدادی سازمان‌های امداد رسان بین‌المللی وجود دارد. این نگرانی‌ها، به جدیت در نشست جمع آوری کمک برای افغانستان به میزبانی سازمان ملل، بریتانیا و آلمان، نیز مطرح شد. در حالی که بیش از دو میلیارد دلار برای رسیدگی به نیاز حیاتی بشری در افغانستان، جمع آوری شد، نهادها و کشورهای اهدا کننده، نگرانی شان را از مصرف شدن این بودجه در مسیر تقویت طالبان، ابراز کردند.
در هشت ماه گذشته، بزرگترین چالش موجود در افغانستان در کنار گرسنگی و بیکاری، فروپاشی سیستم بهداشت در این کشور است. سیستم بهداشت افغانستان در بیست سال اخیر، در مقیاس بزرگی، متکی بر حمایت‌های مستقیم بین‌المللی بود، که با تسلط طالبان بر افغانستان، این حمایت‌ها قطع شد. حامیان اصلی ساختار بهداشتی در افغانستان، برنامه «صحتمندی» ایالات متحده آمریکا، کمک‌های برنامه توسعه ایالات متحده USAID، و اتحادیه اروپا بودند. برنامه «صحتمندی» در واقع ستون فقرات سیستم بهداشت افغانستان بود که نزدیک به دو هزار مرکز بهداشتی را در سراسر افغانستان، ایجاد کرده بود.
با تسلط طالبان بر افغانستان، کمک‌های مالی به افغانستان که در واقع ۷۰ درصد از اقتصاد این کشور را تامین می‌کرد، به دلیل تحریم‌های وضع شده بر طالبان، قطع شد. در فاصله زمانی هشت ماه، نبود بودجه، تجهیزات پزشکی و دارو، و نیز کمبود شدید کادر درمانی، سبب بسته شدن ۲۳۳۰ مرکز بهداشتی در روستاها و شهرهای افغانستان شد. در حال حاضر، تنها بیمارستان‌های مرکزی در استان‌های بزرگ افغانستان، فعالند که آنها نیز با کمبود شدید دارو، تجهیزات، و کادر درمانی، مواجهند.
در همین حال، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، اتحادیه اروپا، آژانس‌های سازمان ملل و سازمان جهانی بهداشت بودجه‌ای را به عنوان کمک بشردوستانه برای حمایت از سیستم بهداشت افغانستان و جلوگیری از فاجعه انسانی به دلیل کمبود دارو و درمان در این کشور، اختصاص داده‌اند. در حالی که هیچ نهاد امدادرسان حاضر نیست، هزینه‌های کمکی را در اختیار طالبان قرار دهد، اما طالبان در تلاشند تا کنترل و نظارت جدی بر چگونگی به مصرف رسیدن این هزینه‌ها داشته باشند.
