به گزارش CNN فارسي ، گفته میشود آیتالله خامنهای در دیدار با جمعهای محدود مثل هنرمندان و طنزپردازان بحث و گفتوگوهای دو جانبه دارد.
برای رسانههای نزدیک به حکومت و دستاندرکاران نظام، دیدارهای آیتالله خامنهای با دانشجویان تبدیل به نمادی از “انعطاف” و “سعه صدر” رهبر ایران در برابر انتقادات شده که دانشجویان میتوانند بدون “لکنت” و نگرانی و در “امنیت” حرفهایشان را بزنند. منتقدان حکومت هم این دیدارها را چیزی جز نمایش نمیدانند که حکومت با “انتقادات گلخانهای” تلاش میکند چهره رهبر ایران را “مردمی و صمیمی” نشان بدهد.
با وجود موافقان و مخالفان این جلسات، آیتالله خامنهای بارها گفته گوشش فعال است و “با اشخاص و تیپهای مختلف اجتماعی هم ملاقاتهای فراوانی” دارد.
بررسی سوالات دانشجویان در سالهای مختلف نشان میدهد به صورت مشخص دانشجویان تقریبا اکثر مقامها و شخصیتهای طراز اول کشور را مستقیم یا غیرمستقیم مورد سوال قرار دادهاند.
دایره این انتقادات گاه هم به اعضای دفتر آیتالله خامنهای و مجموعه نهادها و سازمانهای تحت امرش رسیده، اما انگشت شمار بوده که دانشجویی او را مستقیم خطاب قرار بدهد و بپرسد “چرا افرادی که از طرف حضرتعالی به سمتها و مسئولیتها گمارده میشوند، نه دارای سلامت نفس، نه توانایی مدیریت و نه شیفته خدمت هستند؟”.(جلسهی پرسش و پاسخ دانشگاه تربیت مدرس،۶ اسفندماه ۱۳۷۷)
در این سالها هیچگاه سوالی درباره خانواده او، بهطور مشخص درباره فرزندش، مجتبی خامنهای، نشده است که حرفو حدیثهای فراوانی از دخالتهایش در امور جاری مطرح میشود.
به نظر میرسد آخرین باری که از آیتالله خامنهای درباره خانواده سوال شده، به بهمنماه سال ۱۳۵۸ برمیگردد که دانشجویی درباره “شیخ علی تهرانی” شوهر خواهرش و از مخالفان حکومت ایران سوالاتی میپرسد. در آن زمان آیتالله خامنهای هنوز رئیس جمهور نشده بود.
در دیدار هفته گذشته، در ششم اردیبهشتماه، نماینده یکی از تشکلهای دانشجویی با انتقاد از دستگاهها و نهادهایی زیر نظر رهبر، میپرسد “چرا مسئله دخالت سرخود و مستقل اعضای دفتر رهبری در موضوعات مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی حل نمیشود؟”و “ساختار نظارت دفتر رهبری” را زیر سوال میبرد.
دانشجوی پرسشگر بین رهبر و دفترش فاصلهگذاری میکند و حتی انتقادش مشمول همه اعضای دفتر نیست و آنها را ” سرخود و مستقل” میخواند.
آیتالله خامنهای نیز با اینکه تصاویر نشان میدهد که مطالبی را یادداشت میکند اما مثل سالهای گذشته از کنار اینگونه سوالات عبور میکند و اشارهای به آن نمیکند، گویی این دفتر خط قرمز اوست یا دستکم حاضر نیست در ملاعام علیه اعضای دفترش سخنانی بیان کند.
در خردادماه ۱۳۹۷ در دیدار دانشجویان با آیتالله خامنهای سحر مهرابی، “نماینده وقت مدیران مسئول در شورای مرکزی ناظر بر نشریات دانشگاهی در وزارت علوم”، از بحرانهای متعدد در جمهوری اسلامی سخن گفت و موضوع حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی را مطرح کرد و در پایان از رهبر حکومت ایران پرسید با توجه به اختیارات شما در اصل ۱۱۰قانون اساسی، در برابر پرسشها، انتقادات و اعتراضات مردم چه پاسخی دارید؟”
پس از سخنان خانم مهرابی، که با واکنشهای زیادی در همان جمع روبرو شد، نماینده یکی از تشکلهای دانشجویی از روی کاغذ به انتقادات خانم مهرابی از جمله موضوع حصر معترضان به نتیجه انتخابات ۸۸ پاسخ داد. سخنان این دانشجو نشان میداد که از قبل دستاندرکاران برگزاری این دیدار پیشزمینه پاسخگویی به اظهارات خانم مهرابی را فراهم کردهاند و آیتالله خامنهای پاسخی به گفتههای سحر مهرابی نداد اما وقتی او به نزدیکش رفت به او گفت “نگرانیات خوبه، اما مبالغه خوب نیست”.
موضوع دیگری که مطرح میشود درباره سوالات و سخنانی است که دانشجویان به نمایندگی از بخشی از گروههای دانشجویی بیان میکنند. خبرگزاری ایسنا روز قبل از دیدار اخیر دانشجویان با رهبر جمهوری اسلامی (۵ اردیبهشتماه)، در گفتوگو با دو عضو دو تشکل دانشجویی مینویسد این تشکلها از دو سه ماه قبل روی مطالبی که قرار است خوانده شود هماهنگی میکنند.
سخنرانان برنامه دیدار با رهبر جمهوری اسلامی با وجود اینکه گاه انتقادهای تندی علیه اوضاع کشور دارند اما دستچین شدهاند و نماینده همه جریانهای دانشجویی نیستند. حکومت هم تلاش میکند روی همین جریانهای دانشجویی کنترل داشته باشد.
محمد جواد معتمدینژاد، دبیر سابق جنبش عدالتخواه دانشجویی، که یکی از سخنرانان مراسم دیدار با آیتالله خامنهای درسال ۹۷ بود و انتقادات تندی هم مطرح کرد، در تیرماه سال ۹۹ در گفتوگو با سایت “انصاف نیوز” از “جریانی در حکومت” سخن گفت که “میخواهد جریان اعتراضی و مطالبهگری و عدالتخواهی را به دست بگیرد”. به گفته او حکومت به دنبال “عدالت گلخانهای” است که پروندههای فساد را گزینشی رو میکند و بخشی از این جریان عدالتخواهی از طرف حکومت تغذیه مالی میشود.
آقای معتمدینژاد میگوید در حالی که امکان فعالیت به تشکلهای دانشجویی داده نمیشود، جریانهای نزدیک به “نهادهای حکومتی” شبکهسازی و تشکیلات دایر میکنند.
روزنامه جوان هم، سه روز بعد از دیدار آیتالله خامنهای با دانشجویان (۹ اردیبهشتماه)، در یادداشتی با عنوان “ریشهیابی یک مخرج مشترک خطرناک” بخشی از جریان عدالتخواهی در بین دانشجویان را ” نسخههای تحریفیافته انقلابیگری” توصیف کرد.