به نقل از پایگاه ددلاین، این لابراتوار پیشتر در یک پروژه محرمانه برای شناسایی ویروسهای دارای پتانسیل همه گیری دخیل بوده است. شری مارکسون، خبرنگار مذکور در این کتاب با نام “آنچه واقعا در ووهان رخ داد: سرپوش گذاری‌ها، توطئه‌ها و پژوهش طبقه بندی شده”، انستیتوی ویروس شناسی ووهان و یک دانشمند به نام “شی ژنگلی” را به عنوان تمرکز اصلی مطرح کرده است. ژنگلی که با لقب “زن خفاشی” (Batwoman) به خاطر نمونه برداری از هزاران خفاش در غارهایی دوردست مشهور شده، در نسخه پروژه Global Virome Project در چین با ماموریت شناسایی همه ویروسهای دارای پتانسیل همه گیری در سیاره، مشارکت داشته است.
اما این لابراتوار چینی تدابیر امنیتی ضعیفی داشته و هیچ نظارتی از سوی آمریکا روی این پروژه صورت نمی‌گرفت. بدتر از آن مقامهای چینی هم اجازه به نظارت یا همکاری بین‌المللی کمی دادند. این کتاب ادعا می‌کند که فعالیتهای این لابراتوار از انستیتوی ملی سلامت آمریکا به همراه بنیاد ملی علم چین تامین بودجه میشده است.
مارکسون در کتابش متذکر شد: بنابراین لابراتواری که با مرگبارترین پاتوژنهای (عامل بیماری) شناخته شده برای بشریت کار می‌کرد، عملا همکاری با جامعه بین‌المللی را قطع کرده بود.
ژنگلی بعد از شروع همه گیری در پستی در رسانه اجتماعی “وی چت” نوشت که کووید-۱۹ “مجازات طبیعت برای عادتهای نامتمدن زندگی انسانها است. من، شی ژنگلی، از عمرم استفاده می‌کنم تا تضمین کنم که این هیچ ارتباطی با آزمایشگاه ما ندارد.”
این کتاب در ادامه ادعا می‌کند، ژنگلی مشغول اجرای یک پژوهش “تشدید کارکرد” (gain-of-function) بوده که در جریان آن تلاش میشده ویروسها عفونت و مرگباری بیشتری اغلب برای انسانها پیدا کنند.
در حالی که آمریکا پژوهش خودش در حوزه تشدید کارکرد را در سال ۲۰۱۴ متوقف کرد در سال ۲۰۱۷ مطالعات آن را از سر گرفت.
دکتر آنتونی فائوچی، مدیر انستیتوی ملی آلرژی و بیماریهای عفونی آمریکا پذیرفته است که آمریکا به این لابراتوار شهر ووهان چین صدها هزار دلار برای انجام تحقیقات داده است. با این حال او این که این تحقیقات صرف مطالعات خطرناک “تشدید کارکرد” با هدف دستکاری یک بیماری برای افزایش بیماری‌زایی (پاتوژنسیس)، قابلیت سرایت یا طیف میزبان شده‌اند را رد کرد. چنین اصلاحاتی به امید تولید واکسنها و درمانها صورت میگیرند اما گونه‌های مرگبارتر ایجاد می‌کنند.
