CNN فارسی ؛ گرانی، کمبود و قاچاق دارو؛ این خلاصه وضعیت دارویی ایران در سال گذشته بود که در ماههای آخر با مطرح شدن حذف کامل ارز ترجیحی و احتمال گرانیهای بیشتر در این حوزه، چالشهایی ایجاد کرد. هر چند که سازمان غذا و دارو بر اصلاح اختصاص ارز ترجیحی یا همان ۴۲۰۰ تومانی دارو، تأکید میکند و نه حذف آن.
استارت افزایش قیمت دارو از اواخر سال ۹۹ و حتی در نیمه اول ۱۴۰۰ با حذف چراغ خاموش ارز دولتی زده شد که منجر به افزایش قابل توجه قیمت دارو و تجهیزات پزشکی شد و حتی در مواردی قیمتها را تا ۱۰۰ درصد هم بالا برد؛ اتفاقی که قاچاق دارو، کمبود و گرانیهای بیسابقهای را رقم زد.
هر چند که بهگفته بهرام دارایی، معاون وزیر بهداشت و رئیس سازمان غذا و دارو ایران «فعلا تغییری در اختصاص ارز دارو رخ نمیدهد، اما اصلاح ساختار اختصاص ارز بهگونهای میشود که افزایش قیمت و کمبود دارویی رخ ندهد.» همه اینها در شرایطی است که سال گذشته، حذف ارز ترجیحی برخی داروها با جایگزینی برخی داروهای تولید داخل همراه شد که به تأکید بیماران اثربخشی لازم را نداشتند و روند درمانی آنها را متوقف یا آنها را مجبور به تهیه داروهای گران خارجی از بازار آزاد کرد؛ نکتهای که بهگفته مسئولان حوزه بهداشت و درمان کشور ناشی از انحصارگراییها در حوزه تولید داروست که میتواند منجر به کاهش کیفیت تولید شود.
حالا رئیس سازمان غذا و دارو در بیان طرحهای سازمان در سال ۱۴۰۱ از شکست این انحصارگراییها خبر میدهد و میگوید: «براساس تفاهمنامه با معاونت علمی ریاستجمهوری، تولید دارو در کشور از سال گذشته وارد فاز دیگری شد. اعلام نیاز از سوی ما و تامین دارو و تجهیزات پزشکی از سوی شرکتهای دانشبنیان است و نگاهمان به این حوزه تولید محصول با کیفیت صادرات است.»