به گزارش CNN فارسی، وضعیت آشفته اقتصاد بر کمتر کسی پوشیده است. از کوچکترین واحد اقتصادی یعنی خانواده تا سندیکاهای بزرگ، کارخانههای عظیمالجسته و شرکتهای وارداتی و صادراتی با مشکلات اقتصادی دستوپنجه نرم میکنند. اما در عصری که دنیا در حال حرکت به سمت اقتصاد دیجیتال و کسبوکارهای آنلاین است استارتاپها در ایران بیش از هر بخش دیگری مظلوم واقع شدهاند و با چالش مواجهند.
یکی از مهمترین چالشهای پیش روی استارتاپها و کسبوکارهای آنلاین جذب سرمایهگذار است. به جز تعداد محدودی از استارتاپهای موفق ایرانی که تعدادشان به انگشتان دو دست هم نمیرسد مابقی در راه جذب سرمایهگذار، تشکیل تیم و … نابود شدند و از میان رفتند.
بیاشتهایی سرمایهگذاران به حوزه استارتاپ
رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران در این باره به تجارتنیوز گفت: مهمترین چالش استارتاپها و کسبوکارهای مجازی در ایران امروز جذب سرمایه است. اشتهایی برای سرمایهگذاری در استارتاپها وجود ندارد. لازمه سرمایهگذاری جسورانه امکان تصور چندبرابر شدن سرمایه است. متاسفانه با ترمزی که جلوی ورود پرچمداران استارتاپی مثل اسنپ و دیجیکالا بهبورس گذاشتند علاقه و هیجان را در ورود به این حوزه کشتهاند.
علیرضا کلاهی صمدی ادامه داد: طبق برآورد ما ارزشگذاری شرکتهایی مثل اسنپ و دیجیکالا امروز در محدوده ۴۰ تا ۵۰ هزار میلیارد تومان است. ورود این شرکتها به بورس باعث میشود دوباره مثل هشت سال پیش سرمایه گذاران بخش خصوصی به این قسمت جذب شوند. اما متاسفانه در حال حاضر کل اکوسیستم استارتاپی ایران اندازه یک برج دوقلو در الهیه تهران ارزش ندارد.
مهاجرت آسیب جدی استارتاپها
این فعال و سرمایهگذار حوزه استارتاپ عنوان کرد: عدم برقراری ارتباط با دنیای بیرون نیز مشکلات زیادی برای استارتاپها ایجاد کرده است. مشکل بعدی نیز مساله نیروی انسانی است. الان موضوع مهاجرت و فرار مغزها یک آسیب خیلی جدی برای استارتاپهاست.
رئیس سندیکای صنعت برق اظهار کرد: سرمایهگذاری ریسکپذیر و تامین مالی خرد امروزه اصلیترین موتور محرک تجاریسازی ایدههای جدید هستند. آمریکا بیش از ۲۰۰میلیارد دلار در این بخش سرمایهگذاری کرده و سرمایهگذاری اروپا و چین نیز قابل توجه است. ترکیب کارآفرین، ایده ناب، افراد نخبه و باانگیزه و سرمایه برای تبدیل ایده به ابزار کاربردی نیاز است. وقتی ما سرمایه را نداریم در گام اول به مشکل میخوریم.
کلاهی تصریح کرد: از طرف دیگر مشکل تیمسازی به شدت در استارتاپها وجود دارد. اوج هیجان اکوسیستم استارتاپی کشور را در دوران برجام شاهد بودیم. در آن زمان بسیاری از ایرانیهای نخبه خارج از کشور که تجربه کار در آمازون، مایکروسافت و … را داشتند یا به ایران برمیگشتند یا با داخل همکاری میکردند. الان برعکس شده و کسی از خارج علاقه ندارد بیاید و شاهد از هم پاشیدن بسیاری از استارتاپها به خاطر مهاجرت نیروهای کلیدی هستیم.