پایگاه خبری “مدرن دیپلماسی” در گزارشی، جهان را در بحبوحه حرکت به سمت نظم سیاسی جدیدی ارزیابی کرده که مختصات ابتدایی آن تا حدی روشن شده و کشور‌های مختلف جهان بایستی به نوعی خود را آماده هماهنگ کردن با ویژگی‌های نظم جدید جهانی کنند. نظمی که تحولاتی نظیر اتفاقات اخیر افغانستان، منازعات گسترده چین و روسیه با آمریکا، پیشرفت‌های قابل توجه فناورانه، و همچنین تحولات اقتصادی جهان، همه و همه ظهور آن را نوید می‌دهند.
مدرن دیپلماسی در این رابطه می‌نویسد: «دنیایِ پساجهانی، همچنان در مراحل اولیه خود قرار دارد و تصویر روشنی از آن وجود ندارد. از این منظر، برخی ویژگی‌های ابتدایی و بنیادین آن، و همچنین جزئیات و محدودیت‌های این ویژگی‌ها هنوز وضعیتی مبهم دارند. مقاله کنونی بخشی از یک پژوهش گسترده‌تر است. برخی از نتیجه گیری‌هایی که در این مقاله ارائه شده اند، با تاییدِ افراد دانشگاهی و صاحب نظر همراه بوده اند. این مقاله، تحولات بنیادینِ سیاست و اقتصاد جهانی از زمان پاندمی ویروس کرونا را پوشش می‌دهد. تاکنون، تمامی تئوری‌های اصلی در مورد جهانِ پساتک‌قطبی بر دو پایه اصلی استوار بوده اند: اول، ظهورِ این جهان جدید در یک فرایند نسبتا آرام اتفاق خواهد افتاد که نهاد‌های اصلی جهانی را نابود نخواهد کرد و بنیانِ درهم تنیدگیِ اقتصاد جهانی (وابستگی اقتصادی شدید کشور‌ها به هم) را نیز حفظ خواهد کرد. دوم، تولدِ یکچنین جهانی اساسا نمایش دهنده یک روند اقتصادی است که با تغییراتی در وزنِ بازیگران جهانی و فرامنطقه‌ای همراه است.
به گزارش سی ان ان فارسی, با این همه، کاملا واضح است که آخرین تغییرات در سیاست جهانی، نَه تدریجی و نَه اقتصاد‌محور بوده اند. آن‌ها در یک فرایند پرسرعت اتفاق افتاده اند که تا حد زیادی بسیاری از نهاد‌های مرتبط با وابستگیِ متقابلِ جهانی را تضعیف کرده اند.
مهمتر از همه، هدف نهایی این فرآیندها، ایجاد و ساختِ یک فضای ژئواکونومیکِ جدید (ژئواکونومی، اشاره به پیوند‌های مولفه جغرافیا، با اقتصاد و سیاست دارد) است که در آن تصمیمات عملیاتی راهبردی، بر ملاحظاتِ غیراقتصادی استوار هستند.
در آینده نزدیک، مهمترین مولفه در جریان ظهورِ فضا‌های ژئواکونومیکی جدید، “تضعیفِ نفوذ جهانی آمریکا” خواهد بود. در این راستا شاهدِ خارج شدن کشور‌ها و مناطق مختلف جهان از حوزه نفوذ آمریکا خواهیم بود (پدیده‌ای در راستای برخی فرایند‌های منطقه ای) و اساسا آمریکا نیز به سمت بهینه کردنِ اتحاد‌ها و ائتلاف‌های بین المللی خود خواهد رفت (این اتحاد‌ها محدودتر و اقتصادی‌تر خواهند شد).
