به گزارش CNN فارسی، این سامانه ساخت آمریکا برای هدف قرار دادن ده‌ها هدف روسیه مانند پست‌های فرماندهی و انبارهای مهمات به کار گرفته شده است.
از این موشک‌ها برای هدف قرار دادن پل‌ها نیز استفاده شده است، از جمله پل‌هایی در مسیر خرسون که تحت اشغال روسیه است و اوکراین در تلاش برای بازپس‌گیری آن است.
هیمارس چیست؟
هیمارس – سامانه موشکی توپخانه با تحرک بالا ام۱۴۲ – موشک‌اندازی است که روی یک کامیون پنج تُنی نصب شده است و می‌تواند شش موشک هدایت‌شونده را با توالی سریع شلیک کند.
برد موشک‌های عرضه شده به اوکراین تا ۸۰ کیلومتر است که بیش از دو برابر برد سلاح‌های هُویتزِری است که ایالات متحده قبلا به اوکراین داده بود.
هیمارس همچنین می‌تواند یک موشک سامانه موشکی تاکتیکی ارتش را شلیک کند که برد آن ۳۰۰ کیلومتر است. اما ایالات متحده این‌ها را در اختیار اوکراین قرار نمی‌دهد.
بُرد ۸۰ کیلومتری تقریباً مشابه بُرد موشک‌های روسی اسمرچ است، اما هیمارس موشک‌های هدایت‌شونده توسط جی‌پی‌اس را شلیک می‌کند که می‌توانند با دقت بیشتری هدف‌گیری کنند.
اوکراین چگونه از هیمارس استفاده کرده است؟
به گفته فیلیپس اوبراین، استاد مطالعات استراتژیک در دانشگاه سنت اندروز، استفاده از هیمارس در اواخر ژوئن یا اوایل ژوئیه در اوکراین آغاز شد.
او می‌گوید که این سامانه به‌جای نیروهای سیار ابتدا علیه اهداف ثابت و مراکز فرماندهی استفاده شد: «از این سامانه در بالا و پایین جبهه شرق اوکراین استفاده شد و برای حمله به انبارهای مهمات در ۳۰ مایلی پشت خطوط روسیه به کار گرفته شد.»
اما او می‌گوید، اوکراین ممکن است اکنون شروع به استفاده از هیمارس علیه تمرکز نیروهای روسی در پادگان‌ها و قرارگاه‌های فرماندهی کند.
اوکراین مدعی است که یک حمله موشکی به لیسیچانسک در لوهانسک منجر به کشته شدن ۱۰۰ سرباز شد و حمله به مقر گروه مزدور واگنر در پوپاسنای لوهانسک ممکن است منجر به کشته شدن ۱۰۰ نفر از اعضای آن گروه شده باشد.
به گفته پروفسور اوبراین، احتمالاً در هر دو حمله از هیمارس استفاده شده است.
گفته می‌شود که ایالات متحده به عنوان بخشی از بسته کمک امنیتی ۹ میلیارد دلاری خود، ۱۶ سامانه هیمارس را به اوکراین داده است.
بریتانیا نیز یک سامانه پرتاب موشک به نام ام۲۷۰ داده است که مشابه هیمارس است و همان موشک‌ها را شلیک می‌کند. سه مورد از این سامانه‌ها تحویل داده شده و سه مورد دیگر در راه هستند.
در اواسط ماه ژوئیه، نیروهای اوکراینی شروع به استفاده از هیمارس برای قطع دسترسی روسیه به شهر خرسون در جنوب اوکراین کردند که در حال حاضر در اشغال روسیه است.
موشک‌های هیمارس به پل‌های رودخانه دنیپرو که این شهر را به کریمه الحاق‌شده به روسیه متصل می‌کند، آسیب رساند.
پروفسور اوبراین می‌گوید: «روس‌ها سربازان‌شان را به خرسون سرازیر کرده‌اند تا از آن دفاع کنند.»
حملات هیمارس در تأمین مجدد تدارکات آنها مشکل ایجاد کرده است.
آیا هیمارس می‌تواند اوکراین را برنده جنگ کند؟
ولودیمیر زلنسکی اصرار دارد که این سیستم برای تلاش‌های کشورش حیاتی است و در فیس‌بوک نوشت که «هیمارس و سایر سلاح‌های دقیق، مسیر جنگ را به نفع ما تغییر می‌دهند.»
به گفته ارتش آمریکا، تا اواسط ماه اوت، نیروهای اوکراین بیش از ۱۰۰ هدف بسیار مهم روسیه را با هیمارس منهدم کرده بودند.
پروفسور اوبراین می‌گوید: «هیمارس به قطع خطوط تدارکاتی کمک می‌کند و این موجب می‌شود که به سلاحی بسیار مهم تبدیل شود.
«هیمارس یک راهبرد جدید به نیروهای اوکراینی داده است – کاهش تدارکات روسیه تا زمانی که نتوانند مقاومت کنند، کاهش قدرت آتش روسیه، و خسته کردن ارتش آنها در اثر فرسایش.
اما دکتر مارینا میرون، کارشناس جنگ در کینگز کالج لندن، معتقد است چه بسا درباره تأثیر آنها اغراق شده باشد.
او می‌گوید: «هیمارس زمانی که در برابر اهداف ثابت استفاده می‌شود و زمانی که مختصات دقیق را در اختیار دارید، بسیار دقیق است.»
«اما در برابر اهداف متحرک مانند نیروهای ارتش چندان مؤثر نیست، بنابراین نمی‌تواند جلوی پیشروی را بگیرد.»
«می‌توانم بگویم هیمارس روس‌ها را غافلگیر کرده است، اما توازن قوا را تغییر نمی‌دهد.»
الکسی رزنیکوف، وزیر دفاع اوکراین می‌گوید که اوکراین به ۵۰ سامانه هیمارس دیگر برای جلوگیری از پیشروی نیروهای روسی و ۱۰۰ سامانه دیگر برای انجام یک ضد حمله موفق نیاز دارد.
هرچند به گفته پروفسور اوبراین، تأمین موشک‌های مورد استفاده توسط این سامانه از اهمیت بیشتری برخوردار است.
او می‌گوید: «داشتن ۱۶ پرتابگر هیمارس خوب است، تا زمانی که یک تُن مهمات برای همراهی آنها وجود داشته باشد. اما تولیدکنندگان موشک برای استمرار تأمین آن تحت فشار زیادی هستند».
روسیه چگونه مقابله می‌کند؟
دکتر میرون می‌گوید: «روسیه اکنون تمرکز خود را روی انهدام پرتابگرها و موشک‌های هیمارس هنگام تحویل گذاشته است.»
نیروهای این کشور بارها ادعا کرده‌اند که تعدادی پرتابگر و بیش از ۱۰۰ موشک را منهدم کرده‌اند، اما هیچ مدرکی ارائه نکرده‌اند.
پروفسور اوبراین می‌گوید: «به نظر نمی‌رسد روس‌ها در مبارزه با هیمارس از طریق نابود کردن آنها مهارت چندانی داشته باشند.»
«از آن‌جا که آنها نمی‌توانند هواپیماها را به طور ایمن بر فراز مناطق نبرد به پرواز درآورند، نتوانسته‌اند آنها را از هوا شناسایی کنند.»
«و پس از این‌که هیمارس به سمت شما شلیک شد سخت است که به آن شلیک کنید، زیرا تقریباً بلافاصله می‌تواند حرکت کند.»
