به گزارش CNN فارسي ، غلامرضا بنى اسدى در جمهورى اسلامى نوشت: اين قصه سرِ دراز دارد انگار. يک روز يک چيزي گفته مي‌شود و ديگر روز به تکذيب برمي‌خيزند و باز ديگري سوهان برمي‌دارد و به روان بازنشستگان و خانواده آنان مي‌کشد. صدا که به آخ گفتن بلند مي‌شود، باز متر به دست، ميزان نابردباري اين موي سفيدکرده‌‌ها را اندازه مي‌گيرند. تحريک مي‌کنند و در مذمت حرکت پيامد آن حرف مي‌زنند.
نمي‌خواهم کاغذ را با سياهه کردن تک و پاتک‌هاي گفتاري آقايان، سياه کنم. ما به سفيدي نياز داريم. جامعه به آرامش نيازمند است. هرکس به هر شکل آتش زير ديگِ ناآرامي کند، ضد انقلاب است. مسئول و مردم ندارد. نمي‌شود به خيابان آمده را مذمت کرد اما آنکه او را به سوي خيابان پرت کرده را ناديده گرفت. گاهي “سبب اقوي از مباشر” تحقق پيدا مي‌کند در اين شرايط. به اين مهم توجه کنند آناني که متولي امور هستند. دست‌هاي پرتاب‌گر را بشناسند تا بشود از پرتاب شدگان به خيابان دست گرفت. باري، اين قصه همچنان سر دراز دارد و دولت خود عامل کش پيدا کردن آن است.
اين که بعد از تکذيب اظهارات منتسب به معاون اول رئيس جمهور، سرپرست وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعي به ميدان مي‌آيد و با گفتن اينکه “سازمان تامين اجتماعي آماده پرداخت‌هاي جبراني به عنوان متناسب‌سازي حقوق بازنشستگان است”، مي‌گويد: “ميزان افزايش حقوق بازنشستگان به تصويب هيات دولت رسيده و اين مصوبه تصميم شخصي نبوده است.” از جمله سوهان کشيدن‌هاي ادامه‌دار است. يعني در، بر همان پاشنه سابق مي‌چرخد. يعني مصوبه غيرقانوني همچنان ملاک عمل است و مي‌تواند به عنوان سنتي سيئه در سال‌هاي بعد هم ملاک عمل قرار بگيرد.
اين که آقاي زاهدي وفا مي‌گويد پرداخت جبراني با عنوان متناسب سازي انجام خواهد شد، به فرض انجام، – که شکل و درصدش نامعلوم است – به مثابه وصله کردن لباسي است که خود پاره کرده‌اند. پينه‌اي نا همرنگ و ناهمساز از قواره‌اي ديگر. چون طبق آنچه در لايحه بودجه ۱۴۰۱ آمده است دولت مکلف شده ۹۰ هزار ميليارد از بدهي خود به تامين اجتماعي را بپردازد تا متناسب سازي ادامه پيدا کند. اصل ماجرا با افزايش حقوق، تفاوت ماهوي دارد. يعني دو پرداخت بايد انجام شود. اول افزايش ۳۸ درصدي + ۵۱۵ هزار تومان و بعد متناسب سازي، اما انگار دوستان چنان به مرگمان گرفته‌اند که تب را با اشتياق بپذيريم و عملا با يک افزايش، بخش بزرگي از آنچه بايد به بازنشسته برسد همچنان دست دولت بماند.
حرف بازنشستگان روشن‌تر از اين است که مبهم تصور کنند. مي‌گويند ۲۵ درصد از متناسب سازي سال ۱۴۰۰ مانده است. مي‌گويند مصوبه هيئت امناي تامين اجتماعي، توسط دولت مثله شده است. مي‌گويند کميسيون تطبيق مقررات مجلس، اقدام دولت را خلاف قانون تشخيص داده است. مي‌گويند رئيس مجلس بايد ابطال آن را به دولت اعلام کند و دولت مکلف شود وفق قانون، عمل کند. تازه بعد از اجراي مصوبه تامين اجتماعي و افزايش ۳۸ درصد + ۵۱۵ هزارتومان، نوبت متناسب سازي ۱۴۰۱ مي‌رسد. مي‌گويند ما رعيت دولت نيستيم که از بالا به پايين ما را نگاه کنند. ما صاحب حق هستيم. سربار کسي نيستيم. در تمام عمر کاريمان دست کشور را گرفته‌ايم و با جهاد توليد و دفاع همه جانبه از وطن، ناممکن‌‌ها را ممکن کرده‌ايم. مي‌گويند، ما زياده خواه نيستيم حتي به اندازه ذره‌اي بيش از حقمان نه مي‌خواستيم و نه مي‌خواهيم. از حقمان هم ذره‌اي کمتر بدهيد يقه‌تان را در دو دنيا مي‌گيريم. ما توليدکنندگان ديروزيم و آينه نسل امروز. وقتي طرف صحبت شما ماييم، برخيزيد، دست به سينه بگذاريد و با احترام حرف بزنيد. براي ما اداي “ارباب”ها را درنياوريد. صاحب حق و ارباب رجوعيم. ما رعيت شما نيستيم!
