«صحبت مذاکرات شد، من یک تذکری به طرف مقابل بدهم. طرف آمریکایی که در این مذاکراتِ غیرمستقیم وارد صحبت می‌شوند، گفتگو می‌کنند، سعی کنند یاوه‌گویی نکنند. اینکه بگویند ما به ایران اجازه‌ی غنی‌سازی نمی‌دهیم، این غلط زیادی است. کسی منتظر اجازه‌ی این و آن نیست. جمهوری اسلامی سیاستی دارد، روشی دارد، سیاست خودش را تعقیب می‌کند.»
«گمان نمیکنیم مذاکرات به نتیجه برسد و نمیدانیم چه خواهد شد.»
خب این که بن بست نیست. راه داره .
ایران می‌تونه قبول کنه و این حق را داشته باشه که با هزینه آژانس تمام تاسیسات غیر صلح آمیز هسته‌ای خود را به یک کشور دوست منتقل کنه . با خرج آژانس زمین بخره یا کرایه کنه و غنی سازی مورد نیاز خودش را بدست خودش بوسیله کارشناسان خودش و با وسایل و تاسیسات خودش ولی در یک کشور دیگر انجام بدهد.
ایران همچنین میتواند به ازای هرآنچه در داخل دارد معادل آن را در خارج خریده و غنی سازی مورد نیاز خود را در خارج بوسیله کارشناسان خودش و تاسیسات خریداری شده خودش انجام دهد.
خلاصه:
ایران این حق را باید داشته باشد که هر آنچه که در داخل ایران دارد را داشته باشد و هر آنچه که نیاز دارد را تولید کند منتها در یک کشور دیگر .
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
مخم و مخم مخالفم