✍️احمد زیدآبادی
وقتی پای شاخصهای رفاه به میان میآید، برخی مسئولان جمهوری اسلامی به زبان بیزبانی اعلام میکنند که در رفاه به چه کار میآید؟ عوضش برایتان “عزت” به ارمغان آورده ایم!
شما را به خدا تنفس در این دود غلیظ و کُشندهای که میبینید، عزتی وجود دارد؟ عزت در این جهان این است که مردم هوای پاک و تمیز استنشاق کنند. در میان ترافیکِ سرسامآور اسیر نشوند. در مصرف انرژی مقتصد باشند. چرخ زندگیشان بچرخد. هشتشان در گرو نهشان نباشد. احساس آزادی و آرامش کنند. اعصابشان راحت باشد. سرشار از امید و حس سربلندی و افتخار باشند. به حقوق یکدیگر احترام بگذارند.
اینها عزت است! اینها نشانۀ مدیریت درست است. فقدان اینها یعنی بدبختی! یعنی سرافکندگی! یعنی مدیریت ناسالم و ناکارآمد!
اگر مدیریت دارید، اگر هنر دارید، اگر توانایی دارید، از شدت این آلودگی بکاهید. ترافیک مرگبار را سامان دهید. مصرف بیرویۀ آلایندهها را پایین بیاورید. اینها مسائل اصلی این کشور است. بقیهاش حرف مفت است.
در واقع خداوند با باد و باران گاه به گاهی ما را زنده نگه داشته است. دو هفته خبری از باد و باران نشود، همۀ ما مردهایم!