وقتی وزیر ارتباطات دولت روحانی در برنامه شبکه افق از فیلترینگ انتقاد و تاکید می‌کرد «وقتی نمی‌توانید در شبکه‌های اجتماعی بین‌المللی حاضر شوید چگونه می‌خواهید از فلسطین دفاع کنید؟» اولین نفر مجری صداوسیما بود که به رگ انقلابی‌گری‌اش برخورد و در میانه تیتراژ برنامه واکنشی عصبی و تند نشان داد.این حرف اگرچه تلخ بود اما واقعیت داشت. حالا دیگران هم فهمیده‌اند که «خودتحریمی در فضای مجازی» چه بلایی است و دست همه از فضای بین‌الملل کوتاه مانده است.
سوال این است که در کجا باید این حمایت رسانه‌ای و حمایت در فضای مجازی انجام شود؟ در شبکه مجازی ایتا؟ یا روبیکا؟ یا سروش؟ این روند را پیش از این جریان تمامیت‌خواه که به آنها می‌توان «صیانت‌طلب» هم گفت، بارها و بارها تکرار کرده‌اند.
دو راه‌حل متفاوت از هم وجود دارد که اساساً مطمئن هستیم «خودتحریمی‌ها» به دلایل گوناگون راه‌حل دوم را برمی‌گزینند. راه‌حل اول، راه‌حل معقول و منطقی است. اینکه نه‌تنها شبکه‌های مجازی همچون اینستاگرام رفع فیلتر شوند، بلکه فیس‌بوک و یوتیوب را هم باید برای کاربران ایرانی رفع فیلتر کرد تا همه مردم بتوانند در آن به فعالیت بپردازند.
راه‌حل دوم اما راه‌حلی است که همیشه این دسته آن را توصیه کرده و در همه موارد از آنها استفاده می‌کنند. این راه‌حل هم عبارت است از باز کردن مسیر برای عده‌ای معدود از افراد خودی. در واقع همانطور که در حوزه تحریم‌ها با «شبکه خودی دورزنندگان تحریم» روبه‌رو بودیم، حالا هم از همان راه‌حل استفاده می‌کنند برای تربیت و حضور عده‌ای خاص در این شبکه‌های مجازی. آن‌هم با صرف هزینه‌های گزاف از بودجه بیت‌المال. اخیراً این مسئله از سوی حسینی، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور هم افشا شد که دولت به دنبال تربیت «500 هزار نیرو» در فضای مجازی است.
